حدود دو سال پیش در چنین روزهایی، هنگام کوهنوردی در ارتفاعات اطراف میانه که آن زمان کاملا با برف سفید پوش شده بودند به حفره های (یا چاله های) کوچکی برخوردیم که بر خلاف اطرافشان اثری از برف روی آنها دیده نمیشد، و خروج جریان هوا و بخار از آنها مشهود بود؛ بطوری که در شرایطی که همه گیاهان منطقه در آن هوای زمستانی کاملا یخ زده بودند، پیرامون این حفره ها خزه سبز و تازه مشاهده میشد!
آن زمان توجه زیادی به آن حفره ها نکردیم، و مسئله آن حفره ها به تدریج فراموش شدند؛ تا اینکه هفته گذاشته هنگام مطالعه جزوه های غارنوردی و چند مقاله مرتبط در این زمینه متوجه شدم مشاهده خروج جریان هوای گرم از حفره ها که در زمستان به شکل بخار قابل رویت خواهد بود یکی از نشانه های وجود فضاهای خالی زیر زمینی یا همان غار ها در مناطق مستعد هستند.
به این متن از سایت "غار های ایران" که در مورد نشانه های وجود غار نوشته شده توجه بفرمایید:
• جریان هوا: به علت متفاوت بودن دما و فشار هوا، بیشتر غارهای بزرگ دارای نوعی تنفس می باشند. جریان هوا به بیرون یا داخل یک غار معمولا نشاندهنده اینست که فضای خالی و بزرگی درون زمین وجود دارد. تنفس غارها، در نتیجه روندی برای برابر شدن دما و فشار هوای داخل غار با بیرون غار ایجاد می شود. جریان ملایم هوای خنک در لابلای سنگها در تابستان و جریان هوای گرم (بخار آب) در زمستان نشان دهنده فضای تالاری در زیرزمین می باشد. جریان هوا می تواند در نواحی اطراف دهانه غار دمای ثابتی را ایجاد کند که این امر باعث بوجود آمدن قشر ضخیمی از خزه ها در آنجا می شود.
• برفهای ذوب شده: تکه های برف ذوب شده نشاندهنده وجود یک جریان هوای گرم از گودالهای زیرسطحی می باشند. در زمستان در اطراف جایی که برفها زودتر ذوب شده اند به جستجو بپردازید که اغلب در جلوی دهانه غارها هستند. دمای داخل غار در زمستان بیشتر از بیرون هست و گرمای هوای آن باعث ذوب سریعتر برفها می شوند. گاهی اوقات شما می توانید مه ای که به بیرون متصاعد می شود را مشاهده کنید. (همانطور که در بالا اشاره شد).
همین موضوعات باعث شدند تا جمعه گذشته با نیت تهیه عکس و فیلم مستند از حفره ها مجددا راهی آن منطقه شوم و اینبار با دقت بیشتر به بررسی حفره ها بپردازم.
تا هنگام رسیدن به محل حفره ها دائما نگران این موضوع بودم که نکند آن دفعه مشاهده بخار اتفاقی بوده باشد و امسال خبری از بخار نباشد!؟
ولی با رسیدن به محل مذکور علاوه بر مشاهده خروج بخار هوا از حفره های قبلی، خروج بخار را از زیر سنگهایی که با حفره ها حدود 20 قدم فاصله داشتند هم مشاهده کردم.
ولی ماجرا به اینجا ختم نمیشود.
پس از تهیه عکس و فیلم به قصد کوهنوردی مشغول حرکت به منطقه ای شدم که قبلا کمتر رفته بودم؛ حدود 700 یا 800 متر از حفره ها فاصله گرفته بودم که دوباره خروج بخار از زمین را مشاهده کردم!
در این محل بخار با حجم بیشتری و اینبار از فضای خالی میان تخته سنگهایی که مساحت بیشتری نسبت به حفره ها را پوشش داده بودند خارج میشد.
با دیدن این قسمت و فاصله ای که تا حفره ها داشت احتمال وجود غار بزرگی در منطقه برایم قطعی شد، ولی این کافی نبود و باید مسئله را با اساتید غارنوردی مطرح می کردم که ایشان هم با مشاهده تصاویر و دریافت اطلاعات جی پی اس محل های خروج بخار احتمال وجود غار در این منطقه را قوی دانستند.
امیدوارم در آینده نزدیک بتوان با دعوت از تیم های غارنوردی و حفاری غار کشور عملیات گشایش و اکتشاف این غار را اجرایی نمود.
