کد خبر: ۱۳۶۳۳۰
۷۹۶ بازدید
۲۰ دیدگاه (۲۰ تایید شده)

فیلم هنرنمایی دو استاد برجسته هنری میانه

۱۴۰۳/۱/۱۵
۲۱:۴۳

شنبه یازدهم فروردین، خوشنویسی استاد الاساتید قربانعلی اجلی در سن 85 سالگی همراه با تارنوازی استاد حبیب اژدری شاهد که هر دو از اساتید برجسته هنری و مفاخر شهرستان میانه هستند.

استاد قربانعلی اجلی، خالق سبک گلگشت و استاد انجمن خوشنویسان ایران، در سال 1318 در محله طلبه لر مسجیدی متولد شد. وی در سال 1376 به درجه استادی انجمن خوشنویسان ایران نائل شد و در سال 1390 نشان درجه یک هنری را دریافت کرد. ایشان در سال 1352 کارشناسی ارشد مهندسی معماری را از دانشگاه هنرهای زیبا دریافت کرده است. وی دوست دیرین استاد شهریار بود و شهریار درباره وی می گوید:

در غزل و شعر شهریار من استم    در خط و نقشی تو شهریار، اجلی!

استاد حبیب اژدری شاهد، خالق هنر سنگ نگاری، نقاش، موسیقیدان، شاعر، مجسمه ساز، واضع خط سه بعدی و مبدع چندین ساز ایرانی در سال 1332 در روستای سیرخا گؤی میانه (سرخه گاو) متولد شد. از ایشان نمایشگاههای متعددی در زمینه های مختلف هنری برپا شده است.

کانال تلگرامی صدای میانه اشتراک‌گذاری مستقیم این مطلب در تلگرام

نظر شما

۰۳/۱/۱۹ ۰۷:۳۲

نه کتابفروشی صادقی رو عرض کردم

۰۳/۱/۱۸ ۱۵:۴۱

دقیقا، به همین جهت بنده هم از کلمه ( مدرس) به جای استاد استفاده کردم

۰۳/۱/۱۸ ۱۳:۱۵

بله درست است. در دو کتاب دوبیتی سرایان و غزلسرایان معاصر هم معرفی شده اند. 

۰۳/۱/۱۸ ۱۳:۱۳

آفرین بر این دقت و نکته سنجی شما.

استاد حین نوشتن روی "به کم..." مکث زیادی داشتند و معلوم بود که تردید دارند. خط را نوشتند و وقتی دیدم بجای "به کمند"، "به کمان" نوشتند فیلم را قطع کردم و ایشان گفتند بخاطر ساز آقای شاهد و فیلمبرداری شما ، نپرسیدم و نوشتم! 

بعداً آب صابونی خواستند و اصلاح کرده و دوباره نوشتند که همان لکه گیری خودش یادگاری خوبی شد.

۰۳/۱/۱۸ ۱۱:۲۶

استاد اجلی در دوبیتی و غزل هم شاعر خیلی بزرگی هستند. در کتاب شما سخنوران میانه اشعار ایشان را خوانده ام. اشعار ایشان در حد عالی هستند و متفاوتند. خداوند ایشان را طول عمر با عزت دهند.

۰۳/۱/۱۸ ۱۱:۲۲

استاد نایبی عزیز ضمن تشکر فراوان از خلق این یک دقیقه تاریخی، شعر سعدی چنین است:
ما خود نمی رویم دوان از قفای کس ـ آن می برد که ما به کمند وی اندریم
ولی استاد یک چیز دیگری می نویسند. البته فیلم کامل نیست و همانجا قطع شده اما ظاهراً می نویسند: آن می برد که ما به کمان وی اندریم
چنین روایتی را از این شعر ندیده ام. آیا خبطی افتاده؟

۰۳/۱/۱۸ ۱۰:۲۹

بله کتابفروشی جناب خالقی از قدیم در معلم شمالی فعال است. اخیراً یک کتابفروشی هم جنب پاساژ باز شده بود. آنچه گفتم وجود یک کتابفروشی است که صرفاً کتاب غیردرسی و بدون نشریه و لوازم التحریر باشد مانند آنچه در مراغه وجود دارد. چنین کتابفروشی هایی برای شهری مانند میانه لااقل باید 10 تا باشد.

اجازه دهید از زاویه کتابخانه نگاه کنیم. وقتی من دبستان و راهنمایی بودم، از آنجا که پول خرید کتاب را مانند خیلی ها نداشتم برای خواندن کتاب می توانستم به کتابخانه دؤرد ائولی مسجیدی بروم، می توانستم کمی دورتر به کتابخانه زین العابدین بروم، آن زمان در محله ها کتابخانه های عمومی وجود داشت و همواره در رفت و آمد بودند. همین کتابخانه دؤرد ائولی که شهید سرانجام ،آن انسان دوست داشتنی، مسئولش بود، عصرها جای نشستن نداشت. البته فضای کوچکی بود اما لااقل 15 نفر هر روز می آمدند. اما شما همین امروز به کتابخانه عمومی شهر سر بزنید، اگر آنهایی که برای استفاده از سالن مطالعه تشریف می آورند کم کنید، ببینید در طول روز آیا 10 نفر برای گرفتن کتاب و خواندن کتاب در آنجا مراجعه می کنند؟

۰۳/۱/۱۸ ۰۹:۴۹

چون بیشتر سرگرم تعارفات به همدیگر هستند و هر یک دیگری را استاد خطاب می‌کنند ولی این لفظ فقط مصرف داخلی دارد و مانعی شده برای اینکه تلاشی واقعی برای اخذ این عنوان گردد

۰۳/۱/۱۸ ۰۹:۴۵

البته کتابفروشی معلم در خیابان معلم شمالی هست
علاوه بر کتابفروشی های درسی مانند کتابفروشی امیر جهاد دانشگاهی

۰۳/۱/۱۷ ۲۳:۵۸

انجمن میانه درسال 1402 جمعا 4 هنرجوی شرکت کننده داشته است (فعالیت!!!!!؟؟؟؟؟)

۰۳/۱/۱۷ ۲۱:۲۰

چرا مدرسین خوشنویسی شهرستان میانه در خصوص فرمایش جناب مهندس نائبی اظهارنظر نمیفرمایند که چرا نزدیک به 30 سال است انجمن میانه نتوانسته است استادخوشنویسی به جامعه هنری میانه تحویل بدهد؟ ،......

۰۳/۱/۱۶ ۲۳:۰۷

برای حضرت استاد اجلی آرزوی سلامتی دارم. استاد خوشنویسی من در انجمن خوشنویسان تهران مرکزی شاگرد ایشان هستند و همیشه از ایشان به بزرگی یاد می کنند. خودم هم یک بار ایشان را در یک جمع عمومی دیدم.

۰۳/۱/۱۶ ۱۶:۵۸

برای پاسخ به این سوال لازم است هم فرهنگ و هم هنر را به اجزاء خود تجریه کنیم. مثلاً در هنر اگر آن را به شاخه های خوشنویسی، موسیقی، مجسمه سازی، نقاشی و ... تقسیم کنیم، میانه شاید در تمام کشور قوی ترین فعالیت موسیقیایی را دارد. وجود چهار آموزشگاه موسیقی با مربیان و اساتید ممتاز، انتخاب یک تا چهار نفر در هر سال به عنوان رتبه نخست یا رتبه دوم جشنواره ملی موسیقی جوان، برگزاری چندین کنسرت در طول سال توسط خوانندگان مطرح کشوری یا منطقه ای می تواند مؤید این حرف باشد.

دیگر شاخه های هنری در میانه ضعیفند. مثلاً علیرغم فعالیت انجمن خوشنویسان ایران و وجود 3 آموزشگاه خوشنویسی، تاکنون حتی یک نفر در شهرستان میانه به مقام استادی انجمن خوشنویسان ایران نرسیده است و دو استاد به نامهای استاد قربانعلی اجلی و استاد محمدی تبار از تهران به این جایگاه رسیده اند.

و اما مقوله فرهنگ بسیار گسترده است. مثلاً اگر فقط به سرانه کتابخوانی نگاه کنیم ضعف مفرط میانه مشخص می شود. در دهه های گذشته در یک راستای خیابان کتابفروشی هایی مانند مجدی پدر، مجدی پسر، یخدانی، پرنیان و ... وجود داشتند که اکنون کتاب فروشی ها بسته شده و کباب فروشی ها باز شده اند. شما اگر در شهر همسایه مان مراغه قدم بزنید چندین کتابفروشی خواهید دید اما در میانه یک نفر اختصاصاً کتابفروشی نمی کند و برای بقای خود حتماً باید روزنامه یا لوازم التحریر یا ... نیز بفروشد. همان کتابفروشی ها نیز بیشتر وابسته به کتابهای درسی هستند و کتابهای عمومی را به سختی می توان در میانه پیدا کرد.

۰۳/۱/۱۶ ۱۶:۱۳

آقای نایبی! لطفا نظرتان را با توجه به تجربه و مطالعه زیادتان بفرمایید. واقعا اقبال مردم میانه به فرهنگ و هنر چقدر است؟ در مقایسه با شهرهای دیگر بگید.

۰۳/۱/۱۶ ۱۶:۱۱

اگر نویسنده این مقاله یک شخص گمنام بود نه نایبی و بجای استاد اجلی از آقای بخشدار یا شهردار صحبت میشد و بجای نمایش خوشنویسی، از سیفون دستشویی پارک انقلاب صحبت میشد ۲۰۰۰ تا بازدید و‌۱۰۰ تا پیام میخورد! معضل اصلی شهر ما علاقه مردم به مسائل سیاسی و دوری از موضوعات هنری و‌ فرهنگی است.

۰۳/۱/۱۶ ۱۰:۴۷

آقای نایبی ضمن سلام و تشکر من پیش از انقلاب در یک مجله یک مصاحبه از استاد اجلی را خواندم که گفته بود متولد میانه هستم. با آنکه من دبیر بودم و مدرک فوق دیپلم داشتم (ک آن زمان دستیابی به چنین مدرکی راحت هم نبود) اما خیلی شگفت زده شدم که ایشان آن موقع فوق لیسانس دارند. آن زمان بسیار به ندرت چنین مدرکی دیده می شد. به نظرم پیش از تمامی کمالات و هنرهای ایشان، این مدرک کارشناسی ارشد معماری از بهترین دانشگاه هنری کشور خیلی ارزشمندتر است.

۰۳/۱/۱۶ ۰۸:۱۱

این مطلب بکر و متعالی کجا و چرندیات آقای (...) کجا ؟

۰۳/۱/۱۵ ۲۲:۲۰

بسیار زیبا و هنرمندانه دستمریزاد و آرزوی سلامتی برای استاددان عالیمقام جناب اجلی و شاهد و تشکر از جناب آقای نائبی بزرگوار.

۰۳/۱/۱۵ ۲۱:۵۹

در واقع باید بنویسید سه استاد. چون اگر شما نبودید نه چنین محفلهای هنری بود و نه ما چنین هنرمندانی را می شناختیم.

۰۳/۱/۱۵ ۲۱:۵۸

چقدر حال و هوای صدای میانه زیبا میشه با این مطالب خاص. واقعا لذت بردم از این فیلم. چقدر چهره این دو شخصیت میانه زیبا و هنری است. دستتان درد نکنه دکتر نایبی عزیز. هم بابت این فیلم و هم بابت شناساندن این شخصیتهای بزرگ باافتخار به همشهریان.

اخبار روز