این روزها که شور انتخاباتی به اوج رسیده ، برخی افراد با دادن وعده وعیدهای واهی درصدد کسب آرای مردم هستند. خوب به خاطر دارم که شخصی از کاندیدهای رد صلاحیت شده دهمین دوره انتخابات مجلس 4 سال پیش در مسجد چراغ با اعلام اینکه اگر در انتخابات پیروز شوم ، فردای روز انتخابات با جذب سرمایه گذار در میانه اشتغال ایجاد خواهم کرد. حال هنوز پس از 4 سال نه تنها هیچ کارخانه ای احداث نشده است ، بلکه امروز نیز افرادی با دادن وعده هایی مبنی بر احداث کارخانه ، نصب تابلوی کارخانه ، اعلام ظرفیت افرادقابل جذب و اشتغال جوانان بیکار میانه درصدد جلب رای می باشند.
چرا باوجود ماهیت پوشالی و عوام فریب، این رسم نامبارک وعده دادن از تاریخ انتخابات این شهر منسوخ نمی شود؟
سوال دیگر اینکه چرا با تکرار دوباره تاریخ و استفاده از چنین ترفندهای تبلیغاتی نسبت به این موارد واکنشی صورت نمی گیرد؟
چرا در طول این 4 سال سخت و دلهره آور برای چندین هزااااااااااار جوان میانه و در ماههای گذشته راهی شدن عده کثیری از این جونان به اروپا در جستجوی کار، چنین اشخاصی گمنامی نسبت به احداث کارخانه پروپاگاندای تبلیغاتی به راه نیانداخته و بفکر جوانان این شهر نبودند؟
علاوه بر اعلام وعده فوق ، کاغذبازیها و نامه نگاری هایی مبنی بر حمایت کارخانه ها و واحدهای تولیدی پایتخت شکل تغییریافته ای و مدرن از این وعده هاست که کام جوان بیکار میانه ای را تلخ تر می کند.
ایا چنین اقداماتی شعور جوانان این شهر را به سخره نمی گیرد؟
بلاشک جوانان فهیم و آگاه میانه که سالهاست طعم تلخ بیکاری را چشیده اند، با دست رد زدن به سینه چنین افرادی ، فریب وعده ها را نخواهند خورد و مردم نجیب میانه باحضور پرشور و باشکوه در 7 اسفند با انتخاب اصلح بر مبنای معیارخود میانه را آباد خواهند کرد.
