با سلام
امروزه درگیری های شخصی، از مشکلات و دغدغه های کاری و شغلی گرفته تا مشکلات خانوادگی و تحصیلی و ...، همگان رو به خود مشغول کرده است و این مشکلات چنان گسترده هستند که اکثریت ما ایرانی ها از مشکلات جامعه و بحران های اجتماعی غافل شده ایم و رغبتی برای فهم و حل این مسایل نداریم.
لازم به اشاره است که جهان و کشور و استان و شهر، بستر و جایگاه هایی هستند که باید نگاه خانواده وار به هر کدام از این لایه ها داشته باشیم.
به عنوان شهروند ایرانی وقتی به وضعیت حال حاضر تفکر می کنیم متوجه میشویم که کشورمان با مشکلات عدیده ای دست به گریبان است ولی از این میان معضلاتی هستند که به حد بحرانی رسیده اند و به تعبیری دنیا و آخرت ما را تهدید می کنند.
طبق نظر کارشناسان ایران امروزه با 3 بحران اساسی مواجه است و به صورت جدی ما و نسل آینده را تحت تاثیر قرار می دهد. این بحران ها به ترتیب با عناوین اقتصادی و فساد و آب مطرح می شوند.
مشکلات اقتصادی و فساد، مواردی هستند که سال هاست بوجود آمده و به نظر می رسد این بحران ها با درآمدهای حاصل از ذخایر نفتی و گازی به تعادل رسیده اند!. گفتنی است این دو بحران در این سال ها بیشتر در سایه سیاست قرار گرفته و تبدیل به آتشی شده که تنور تنازعات سیاسی را گرم نگه داشته است و در هر دوره ای و با هر موج سیاسی که کشور را در بر گرفته به نوعی شاهد شیوع و گسترش آن ها بوده ایم. بگذریم...
بحران سوم مربوط به حوزه ی آب می باشد. با یک سرچ ساده در گوگل نیز میتوان به اهمیت و جدیت موضوع پی برد. طبق گزارش های کارشناسان بحران آب، بحرانی جهانی به شمار می رود و در 20 سال آینده، بی آبی و کم آبی بزرگترین خطری خواهد بود که کشورهای حوزه ی خاورمیانه و شمال آفریقا را تهدید می کند. ایران نیز از جمله کشورهایی است که به شدت بحران آب دامنگیرش شده و نسل آینده را تهدید میکند. شاید تهدیدی جدی تر از دو بحران قبلی!. پیش بینی می شود اگر اوضاع به همین منوال ادامه یابد در آینده ای نزدیک شاهد جنگ های استانی و مهاجرت به دلیل بی آبی خواهیم بود.
همانطور که اشاره شد اصلا روا نیست این مشکلات را تنها مربوط به حکومت و دولت و جریان های سیاسی بدانیم و ندانسته وارد بازی های سیاسی شده و از اصل موضوع دور بمانیم. این روزها شبکه های ماهواره ای نیز از این موارد سواستفاده کرده و مردم را به بدبینی و بی اعتمادی به دولت و حکومت سوق می دهند. متاسفانه بعضا عکس العمل های غیر منطقی هم از سیاسیون شاهدیم که گاها وجود این مشکلات و بحران ها را نیز منکر می شوند.
به نظر می رسد برای حل مشکلات و گذر از این بحران ها باید خود را مسئول بدانیم. این مشکلات را به داخل خانواده ها کشانده و از همانجا شروع به مقابله کنیم. خودمان را و فرزندانمان را طوری آموزش دهیم که نسبت به این معضلات بی تفاوت نباشیم.
اگر همه خانواده ها نسبت به موضوع فساد حساس باشند و یکی از دغدغه های اصلی خانواده ها همین مساله باشد، آیا رشوه خواری و رانت خواری و اختلاس کنترل نمی شود؟ اگر شاهد کار باوجدان پدرهایمان باشیم و به صورت عمومی انسان مداری در جامعه رواج پیدا کند، دچار چنین رکود اقتصادی می شویم؟ اگر از همان کودکی آب را مایه حیات دانسته و الگوی صحیح مصرف را بیاموزیم امروزه تشنگی ارومیه و مرگ سفره های زیرزمینی را شاهد بودیم؟
متاسفانه امروزه خود ما در هر صنفی بی اخلاقی و قانون گریزی می کنیم و به دنبال رعایت اخلاق و قانون مداری از دولتمردان هستیم. بشکه ها آب هدر میدهیم و با شیلنگ ماشین شسته و موقع حمام دقیقه ها منتظر گرم شدن آب می شویم و ... و در ادامه میزگرد با موضوع بی کفایتی مسئولان برگزار می کنیم. از کوچکترین فرصت ها به دنبال بهره اقتصادی میگردیم و در ادامه بر طبل بی عدالتی در جامعه می کوبیم.
خیلی از معضلات از ماست که برماست و خود ما مسئول اوضاع کنونی هستیم. حداقل میتوان ادعا کرد که من و شماها میتوانیم اوضاع را تغییر داده و آینده خود و نسل های بعدی را از مسیر نابودی و سقوط خارج کنیم.
ماه عریز محرم نیز در پیش است. به تعبیر معلم شهید؛ درد امام حسین(ع) تشنگی و نبود آب نه، بلکه بی مروتی و نبود انسانیت بود. پس بیایید انسان مداری و تمرین اصول انسانی را از همین روزها شروع کنیم و در ایجاد بستری مناسب برای ظهور مهدی موعود قدم برداشته و کوشا باشیم.
