پیش از نوشتارم، امیدوارم متهم به تبلیغ یک وکیل دوره طاغوت نشوم که اگر چنین باشد باید معرف دهخدا را نیز محکوم کنیم چراکه دهخدا نیز وکیل پارلمان ملی در دوره طاغوت بود.
نام اسکندر فیروز را در کتاب مشاهیر و مفاخر میانه آورده ام اما در اینجا او را بیشتر معرفی می کنم. او نماینده یا وکیل مردم میانه در دوره بیستم مجلس ملی بود و در حدود سال 1340 در 35 سالگی به مجلس ملی ایران راه یافت.
نکاتی که برای خوانندگانم می تواند جالب و عجیب باشد این است که اسکندر فیروز متولد 1305 بوده و اکنون در 85 سالگی در قید حیات می باشند. او نه میانه ای بود و نه متولد میانه بلکه اصالتاً تبریزی و از نوادگان قاجار بوده و متولد شیراز می باشند و فقط بخاطر اینکه 50 سال پیش احتمال ورود ایشان به مجلس ملی از منطقه میانه محتملتر بوده است از جانب مردم میانه راهی مجلس شده اند. جالب آنکه ایشان در دوره 19 از طرف مردم همدان راهی مجلس شده بود. عکس کوچک زیر مربوط به سالهای حدود 1340 از اسکندر فیروز است و عکس بزرگ نیز متعلق به دو سال پیش می باشد:
اسکندر فیروز فرزند سرلشگر محمدحسين فيروز (متولد 1277 شمسي در تبريز و متوفاي 1362 اروپا شاهزاده قاجار و وزير جنگ و وزير راه) است. او در سال 1305 وقتي پدرش استاندار فارس بود در شيراز متولد شد.
آنچه درباره فیروز منظور نظر بنده است، مشهوریت و معروفیت ایشان در مسائل غیرسیاسی است چرا که از او به عنوان پدر محیط زیست ایران نام برده می شود که خدمات چشمگیر ایشان به محیط زیست ایران هرگز از خاطره ها حذف نخواهد شد. تألیفات متعدد ایشان در این زمینه و سازمانهایی که ایشان برای حفظ محیط زیست بنیانگذاری کرده اند، در نیم قرن گذشته ستون اصلی محیط زیست ایران می باشد.
اسکندر فیروز از سال 1346 تا 1350 به عنوان رئیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید شد و در سال 1350 رئیس اجلاس سازمان ملل برای آماده‌سازی کنواسیونهای کنفرانس جهانی استکهلم گرديد. از سال 1350 تا 1357 دبيركل مؤسسه گیاه‌شناسی ایران شد. او موسس باغ گياه شناسي ملي ايران است. او مولف كتابهايي مانند "حيات وحش ايران" یا "تالابها و پرندگان مهاجر ايران" است.
اسکندر فيروز پس از اتمام تحصيلات در آمريکا (موفق به یافتن مدرک و مقطع تحصیلی شان نشدم) و بازگشت به ايران همواره با سازمان ها و کانون هاي مربوط به شکار و حفظ محيط زيست در ارتباط بود. او براي مدتي معاون وزارت منابع طبيعي و معاون وزارت کشاورزي بود و سپس درسال 1975 به معاونت نخست وزير و رئيس سازمان محيط زيست منصوب شد.
جایزه اسکندر فیروز جایزه ای است که برای سازمانها و شخصیتهای علمی حافظ محیط زیست پیشنهاد شده است.
او تلاش کرد تا براي نخستين بار در ايران حفاظت و دفاع از محيط زيست را به شکلي موثر و پيشرفته ، نهادينه کند و نهادي را نيز با همين نام در کشورمان برپا کرد.
