امروزه انرژی الکتریسیته نقشی حیاتی در زندگی بشر ایفا می نماید و نبودن آن حتی برای لحظاتی کوتاه نیز آسایش و آرامش را از زندگی او سلب می نماید.
تولید،انتقال و توزیع انرژی الکتریکی مستلزم صرف هزینه ها و تلاش های بسیار زیاد و شبانه روزی عزیزان صنعت برقی می باشد اما در این بین موضوعی که به آن بسیار بی مهری و بی توجهی می شود نقش بسیار مهم و حیاتی سیمبانان عزیز و زحمتکش در تامین و توزیع پایدار انرژی الکتریکی در سطوح جغرافیایی بسیار وسیع شهرها و روستاهای اقصی نقاط کشور عزیزمان می باشد که همیشه با جانفشانی و از خودگذشتگی در سرما و گرما،شب و روز،شرایط بد آب و هوایی،هنگام وقوع بحران هایی نظیر طوفان،سیل،زلزله و...آماده جانفشانی،خدمت رسانی و صعود از پایه های چوبی و بتنی و... هستند تا در کمترین زمان ممکن با انجام عملیات تعمیر و نگهداری روشنایی بخش زندگی هموطنان خویش باشند.
این عزیزان همیشه با کار در ارتفاع و پنجه در پنجه برق بودن بدون وقفه در تلاشند تا با حفظ و نگهداری از شبکه های توزیع برق بصورت شبانه روزی شرایطی را فراهم نمایند تا برای منازل هموطنان،مراکز درمانی،صنعتی و کشاورزی و...برقی مطمئن و پایدار همیشه در دسترس باشد.
برق گرفتگی،سوختگی های شدید،سقوط از ارتفاع و... چندین و چند خطری است که همیشه سیمبانان عزیز را تهدید می نماید! اکثر سیمبانان با سابقه از درد زانو و کمر که ناشی از صعودهای پیایی و مستمر و کار در ارتفاع بصورت مداوم می باشند رنج میبرند!
به راستی آیا تامین امنیت شغلی و حقوق مکفی برای این جهادگران بی سنگر که پر خطرترین و با اهمیت ترین کار شبکه های توزیع برق را انجام می دهند که همانا تامین برق پایدار می باشد انتطار نابجا و نامشروعی است؟! چرا نباید شغلی با این درجه از اهمیت و خطیر در چارت سازمانی سازمان خویش باشد؟! آیا این موضوع می تواند جزء عجایب جهانی معرفی شود؟! چرا نباید در حین خدمت از بهترین امکانات و ابزارآلات استفاده نمایند؟! چرا نباید شهیدان روشنایی بخش صنعت برق جزء شهیدان راه خدمت محسوب شوند؟! و...
با آرزوی سلامتی و شادکامی برای تمامی عزیزان زحمتکش صنعت برق بویژه سیمبانان عزیز این جهادگران بی سنگر!
۱۸ آوریل روز جهانی سیمبان مبارک
