فیزیک، علم قوانین حاکم بر طبیعت است که هدف اصلی آن درک چگونگی رفتار جهان می باشد و فیزیکدان دانشمندی است که در زمینه فیزیک پژوهش می کند. یکی از افتخارات شهرمان وجود اینگونه فیزیکدانها بنامهای آقایان دکتر عباس عبیدی و دکتر بهرام احمدزاده در دانشگاهها و وزارتخانه ها بودند که دانشجویانی زیادی را تربیت و تحویل جامعه دادند ولی متاسفانه هردو بزرگوار در کسوت اُستاد و دانشجو، در فاصله اندک جان به جان آفرین تسلیم کردند. مرحوم آقای دکتر عباسعلی عبیدی هفدهم آبانماه سال یکهزارو سیصد و بیست وسه در یک خانواده ۵ نفره زمانی پا به جهان هستی گذاشت که پدر بزرگوارش را از دست داده بود.
وی پس از گذراندن تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه در میانه،، در رشته فیزیک وارد دانشگاه شد و پس از اخذ مدرک لیسانس فیزیک،، در سال ۱۳۴۳ جهت ادامه تحصیل در این رشته وارد دانشگاه تبریز شده و پس ازاخذ مدرک فوق لیسانس از این دانشگاه بلافاصله وارد دانشگاه برونل انگلستان شد وی در جولای سال ۱۹۷۴ موفق به دریافت دکترای فیزیک از این دانشگاه گردید. مرحوم آقای دکتر عباسعلی عبیدی پس از اخذ دکترای فیزیک به کشور بازگشته و به عنوان استادیار و در ادامه استاد دانشگاه تبریز به تدریس پرداخت . مرحوم دکتر عبیدی در سال ۱۳۶۲ وارد دانشگاه آزاد اسلامی تهران شده و به عنوان استادو عضو هیت علمی دانشکده فنی واحد مرکز و سپس رئیس گروه دانشکده فنی واحد شمال و دانشکده علوم تحقیقات منصوب و درسال ۱۳۷۳ از این سمت استعفا داد. مرحوم آقای دکتر عباس عبیدی دارای تالیفاتی در زمینه یگانگی میدان در فیزیک بوده که تحقیقاتش ۱۳ سال به طول انجامید. آن مرحوم در سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دو دختر بنامهای ندا و یلدا می باشد که بعد از فوت آقای دکتر عبیدی تحت تربیت همسر محترمه و با شخصیت آنمرحوم خانم ناهید میزانی قرار گرفتند . مرحوم آقای دکتر عباسعلی عبیدی اواخر عمر شریفش در دانشگاه های شمال کشور از جمله شهرستانهای نور و چالوس و دانشگاه اردبیل به عنوان استاد پرواز مشغول تدریس بود که متاسفانه در پنجم دی ماه سال یکهزار و سیصدو هشتادو هشت در اثر بیماری دنیای فانی را وداع گفت.
یکی دیگر از فیزیکدانهای شهرمان که افتخار شاگردی مرحوم آقای دکتر عبیدی را داشت مرحوم آقای دکتر بهرام احمدزاده بود.
وی در نهم آبان سال یکهزارو سیصد و سی سه درشهرستان میانه متولد شد و تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را تا کلاس پنجم متوسطه در زادگاهش و دیپلم ریاضی رادر تبریز به پایان رساند از آنجایی که آن مرحوم از اول ابتدایی تا پایان دوره متوسط شاگرد اول کلاس بود با توجه به علاقه زیادی که به رشته فیزیک داشت در کنکور سراسری آن زمان شرکت کرد که متاسفانه در هنگام پاسخ به سوالات خون دماغ شده و از ادامه پاسخ باز ماند و با تلاشهای زیادی که انجام داد سال بعد مجددا در آزمون کنکور سراسری شرکت و پس از موفقیت در همین رشته، وارد دانشگاه تبریز شد که یکی از استادان برجسته وی مرحوم استاد آقای دکتر عباس عبیدی بود .مرحوم آقای دکتر بهرام احمدزاده که اخوی بزرگ بنده بود پس از اخذ لیسانس در رشته فیزیک از دانشگاه تبریز بلافاصله در آزمون فوق لیسانس دانشگاه تهران شرکت و موفق به ورود به این دانشگاه شد آنمرحوم پس از فارغ التحصیلی در رشته فوق لیسانس دانشگاه تهران با توجه به اینکه از خدمت سربازی معاف شده بود در ادامه موفق به اخذ دکترای زلزله شناسی از کشور ژاپن شدو سپس
به اتفاق یکی از دوستانش یک شرکت خصوصی در زمینه اکتشاف تاسیس کردند که پس از مدت کوتاهی آن شرکت را منحل و در آزمون استخدامی وزارت نفت شرکت و پس از موفقیت در آزمون ورودی به استخدام وزارت نفت در آمد . آن مرحوم مدتی به عنوان کارشناس و در ادامه به عنوان مدیر عملیاتی اداره اکتشاف وزارت نفت منصوب گردید. مرحوم آقای دکتر بهرام احمدزاده همچنین سرپرستی کمپ های شرق اداره اکتشاف وزارت نفت را هم بعهده داشت و مرتبا به این کمپ ها سرکشی می کرد.آنمرحوم در مدت مسئولیتی که عهده دار بود بسیاری از همشهریان عزیز را که از تخصص فنی ، خدماتی و غیره برخوردار بودند در این کمپ ها بکارگمارد.یکی از ویژگیهای مهم مرحوم آقای دکتر بهرام احمدزاده این بود که همیشه تعهد و وجدان کاری را از ضروریات می دانست چرا که می گفت: معتقدم وجدان و اخلاق کاری نگرشی قاطعانه و همراه با تعهد نسبت به شغلی است که داریم لذا اگر وجدان کاری قوی داشته باشیم نه تنها در داخل بلکه در مجامع بین المللی نیز حرفی برای گفتن خواهیم داشت. آن مرحوم جزء کارشناسان مجرب وزارت نفت در زمینه اکتشاف بود که بارها در مجامع بین المللی حاضر و نظرات خویش را در زمینه اکتشاف نفت بیان می کرد. مرحوم آقای دکتر بهرام احمدزاده بعلت حضور در کنفرانسهای
بین المللی دارای خاطرات زیادی بود. بطوریکه دوماه قبل از فوتش پس از باز گشت ازیک کنفرانس اکتشاف در لندن که آخرین سفرش بود خاطره ای را تعریف کرد و گفت: در این کنفرانس علمی یکی از استادان بین المللی انگلیس با طرح مسائل گوناگون علمی یک فرمول ریاضی را مطرح کرده و از حاضران این کنفرانس که اکثرا نخبه بودند پرسید چه کسی می تواند پاسخگوی این سوال باشد؟ هر کدام از شرکت کنندگان پاسخی ارائه دادند که مورد قبول استاد قرار نگرفت تا اینکه بنده اجازه خواسته و پاسخ لازم را دادم که مورد تشویق استاد و حاضران کنفرانس قرار گرفتم. وی افزود: سپس استاد از من سوال کرد: اهل کدام کشور و کدام شهرستان هستید با افتخار هر چه تمامتر گفتم ایرانیم و اهل شهرستان میانه از استان آذربایجان شرقی هستم . استاد پرسید این فرمول را از چه کسی یاد گرفتید پاسخ دادم در شهرمان دبیری پرآوازه ریاضی بنام آقای بهمن احمدنیا داریم که افتخار شهرمان هستند از وی یاد گرفتم آنمرحوم ادامه داد: پس از این سوال و جواب ،،، آن استاد یک خودنویس نفیسی به من داد و من تصمیم گرفتم آنرا به استاد خودم آقای بهمن احمدنیا تقدیم کنم که متاسفانه اجل مجالش نداد و جان به جان آفرین تسلیم کرد. مرحوم آقای دکتر بهرام احمدزاده در دهم فروردین ماه سال یکهزار و سیصد و هشتاد سه در منزل اینجانب در اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. از آن مرحوم یک پسر و دو دختر به یادگار مانده است. روح هردو استاد فیزیک شاد و نامشان جاودان باد.
