در روزگاری که واژهها گاه رنگ میبازند و صحنهها از صمیمیت خالی میشوند، هنوز هستند چهرههایی که با صداقت قلم، حرمت صحنه و خلوص اندیشه، روشنیبخش راه فرهنگ و هنرند. جناب آقای قادر حسنزاده، از چهرههای شناختهشده و مورد احترام شهر میانه، نمونهای از این انسانهای شریف است؛ مردی که هم در عرصهی روزنامهنگاری، هم در صحنههای تئاتر، و هم در فضای علمی و دانشگاهی، نقشی مؤثر و ماندگار ایفا کرده است.
او کارمند فرهیختهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه است؛ دانشگاهی که سالهاست از حضور ایشان بهعنوان نیرویی پرتلاش، متعهد و فرهنگی بهره میبرد. اما آنچه شخصیت او را متمایز میسازد، تنها نقش اداری نیست؛ بلکه حضور فعال و هنرمندانهاش در عرصهی تئاتر و رسانههای محلی است. هنرمندی که با جان و دل بر صحنه رفت، با قلمش آگاهی آفرید و با حضورش در دل جامعه، فرهنگ را زنده نگه داشت.
این روزها که استاد حسنزاده، بهدلیل بیماری، از فضای کار و هنر فاصله گرفته، دلهای بسیاری برای دیدنش تنگ شده است. ما، همکاران و دوستدارانش، دست به دعا برداشتهایم و از صمیم قلب آرزومندیم که هر چه زودتر سلامتی کامل خود را بازیابد و بار دیگر، با لبخند آرام و نگاه مهربانش، در کنارمان باشد.
قادر حسنزاده عزیز، صحنهی تئاتر، ستونهای خبر، و راهروهای دانشگاه، چشمانتظار گامهای استوارت هستند.
برگرد، سالم و سرافراز؛ ما تو را بهعنوان نماد صداقت، فرهنگ و هنر، دوباره بر جایگاه شایستهات می
خواهیم.