نگاهی دوباره به اتوبان تبریز - تهران (آزاد راه 2):
میانه تنها شهری در این مسیر است که به طرز اعجاب آوری نادیده گرفته شده و اتوبان از ادامه مسیر به میانه به شکل قهرآمیزی راه خود را به سمت هشترود کج کرده است. گویی تمام شهرهای واقع در این مسیر "فرزندان عزیز" و میانه "فرزند خواندۀ مغضوب" این اتوبان اند.
اتوبان در حین رسیدن به میانه با حفظ حداکثر فاصله و در اوج بی اعتنای و نگاهی تحقیر آمیز به این شهر لغزیده و با دهن کجی پرمعنایی آن را دور می زند.
در این مسیر شهرهای زیر قرار دارند که تنها و تنها "میانه" از خوان نعمتش بی بهره مانده است:
تهران - اسلام آباد - شهر قدس - کرج - نظرآباد - قزوین - تاکستان - ابهر - خرمدره - هیدج - سلطانیه - زنجان - میانه - هشترود - بستان آباد - تبریز
نگاهی دیگر به بخشی از این اتوبان در مسیر "قزوین به زنجان" اوج محبت این اتوبان به فرزندانی چون تاکستان، ابهر، خرمدره، هیدج و سلطانیه را نشان می دهد. اتوبان به جای گرفتن مسیری مستقیم، مهربانانه برای در آغوش کشیدن فرزندان عزیز به سمت شان متمایل شده ولی با رسیدن به میانه و به یادآوردن "پدرخواندگی اش" از آن روی برگردانده و دور می شود.
دوباره در نقشه فوق، نگاهی به دورماندن "غریبانه" این شهر از توجهات می کنیم.
چرایی را چه کسی پاسخگو است؟