کد خبر: ۶۵۶۸۵
۳۵۰۸ بازدید
۲۱ دیدگاه (۱۹ تایید شده)

شهید آوینی، سیدی از تبار آذربایجان و روستای "آوین" میانه

۱۳۹۵/۷/۲۷
۱۹:۵۸

با اینکه شهید آوینی اهل شهر ری است ولی مستندات حاکی از آن بود که اصالت اجدادی سید شهیدان اهل قلم به روستایی به نام «آوین» در شهرستان میانه بر می‌گردد.

به گزارش صدای میانه به نقل از تسنیم از میانه، شهریور 1326 شهر ری شاهد ولادت شیرمردی آذری بود که در بزرگسالی، با ابزار هنر، قلم و رسانه به احیای ارزش‌های انقلاب و دفاع مقدس پرداخت و در تاریخ این کشور ماندگار شد. سید مرتضی آوینی در دانشگاه، رشته معماری خواند ولی بعد از پیروزی انقلاب ایران بنا به ضرورت‌های انقلاب آن را کنار گذاشت و به فیلم‌سازی پرداخت.

سیدمرتضی در این راه آثار ماندگار زیادی از خود به یادگار گذاشت، «روایت فتح» بارزترین اثر این شهید است که با وجود گذشت سال‌ها از تولید این گنجینه با ارزش، همچنان روح دوران دفاع را زنده نگه  می‌دارد.

آوینی برای زنده نگه داشتن آرمان‌های انقلاب و دفاع مقدس از جان خود گذشت و در این مسیر بیستم فروردین ماه 1372 در منطقه فکه در حال آماده سازی مستند دفاع مقدس «شهری در آسمان»، مین باقی مانده از جنگ ایران و عراق به عنوان «جامانده کاروان شهدا» برگزید و به یاران شهیدش پیوست.

وقتی بعد از شهادت آوینی بارها این جمله وی را که پس از اتمام سری نخست مجموعه «روایت فتح» نوشت را مرور می‌کنیم، به عاشقانگی، عمق اعتقاد و پشتوانه قلم و دوربین وی پی می‌بریم:

«سعی کردم که خودم را از میان بردارم تا هرچه هست خدا باشد و خدا را شکر بر این تصمیم وفادار مانده‌ام»

 شهید آوینی در کلام رهبر انقلاب

رهبر معظم انقلاب هم پس از شهادت شهید سیدمرتضی آوینی با تاکید بر اینکه کارهایی که ایشان داشتند نباید زمین بماند تصریح کردند: این کارها، کارهای باارزشی بود. معلوم می‌شود ظرفیت خیلی بالایی داشتند که این‌قدر کار و این ‌همه را به ‌خوبی انجام می‌دادند. مخصوصا این 'روایت فتح' چیز خیلی مهمی است.

حضرت آیت الله خامنه ای اذعان داشتند: من حدس می‌زنم اگر ایشان زنده می‌ماند و ادامه می‌داد، این کار خیلی اوج پیدا می‌کرد. حالا هم باید این برنامه دنبال شود. تازه در همین میدان هم منحصر نیست. یعنی بازآفرینی آن فضا از راه خاطره‌ها یکی از کارهاست. در باب جنگ و ادامه برنامه 'روایت فتح' کارهای دیگری هم شاید بشود انجام داد.

رهبر معظم انقلاب در ادامه می فرمایند: من با ایشان خیلی کم، هم‌صحبت شدم. منتها آن گفتارهای تلویزیونی را از سال‌ها پیش می‌شنیدم و به آنها علاقه داشتم. هرچند نمی‌دانستم که ایشان، آنها را اجرا می‌کند ولی در ایشان همواره نوری مشاهده می‌کردم.

ایشان در ادامه افزودند: من یک نور و یک صفا و یک حالت روحانی در ایشان حس می‌کردم و همین‌جور هم بود. همین‌ها هم موجب می‌شود که انسان بتواند به این درجه رفیع شهادت برسد.

رهبر معظم انقلاب همچنین فرمودند: اگر ما به حوزه آن شهادت و شهید و خانواده شهید نزدیک می‌شویم برای خاطر خودمان است. بنده خودم احساس احتیاج می‌کنم. برای ما افتخار است که هرچه می‌توانیم خودمان را به حوزه‌ شهادت و این شهید نزدیک کنیم.

 نگاهی به زندگی پدر شهید آوینی در روستای آوین شهرستان میانه

با اینکه شهید آوینی اهل شهر ری می باشد ولی شنیده و مستندات حاکی از آن بود که اصالت اجدادی سید شهیدان اهل قلم به روستایی به نام «آوین» در شهرستان میانه بر می گردد.

این شنیده ها ما را به روستای آوین کشاند تا از صحت این موضوع گزارشی تهیه کنیم.

یکی از روستائیان در گفت و گو با خبرنگار تسنیم با اشاره به اینکه پدر و پدربزرگ شهید آوینی در این روستا زندگی می کردند، اظهار داشت: پدر شهید آوینی در آن زمان از این روستا رفت و در تهران ساکن شد و در آنجا ازدواج کرد.

وی افزود: در تهران ثمره این ازدواج سید مرتضی شده که بعد از متولد شدن وی، آن ها به شهر شاهی (قائم شهر امروزی) رفته و در آنجا ساکن شده اند و دقیق نمی دانم مرتضی در بزرگسالی ازدواج کرده است یا نه ولی میدانم که در جنگ شهید شده است؛ خداوند رحمتش کند.

این ریش سفید با بیان اینکه صیاد نام پدر شهید آوینی بود، افزود: شهید آوینی اصالتا اهل روستای آوین است ولی در شهر ری متولد شده است لذا من تا خیلی وقت پیش نمی دانستم نام پسر صیاد چیست ولی بعدها یکی از روستائیان عکس فرزند صیاد را نشان داد و گفت که این را می شناسی؟ من نیز گفتم خیر بعد او گفت که این پسر صیاد است؛ شهید سید مرتضی آوینی.

وی تصریح کرد: در آن زمان نام خانوادگی پدر شهید آوینی «بدلی» بود و بعدها بعد از اینکه به تهران رفتند در آنجا شناسنامه جدید گرفته و اسم فامیلی خود را آوینی کردند.

 اجداد شهید آوینی اهل روستای آوین شهرستان میانه هستند

یکی دیگر از روستائیان آوینی ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید آوینی، اظهارداشت: اجداد شهید آوینی اهل روستای آوین شهرستان میانه هستند که در آن زمان در این روستا مالک وجود داشت و چون بسیاری از روستائیان نمی توانستند زیر بار ظلم مالک بروند و سرخم کنند، بخاطره همین، صیاد، پدر شهید آوینی در آن زمان از این روستا رفتند.

وی افزود: صیاد بعد از اینکه از اینجا رفته و در تهران ازدواج کرد، ثمره این ازدواج سید مرتضی آوینی شد و بعد از گذر زمان ها، او در راه حق به شهادت رسید.

 سکونت سید کبری، عمه شهید آوینی در روستای آوین

یکی از ریش سفیدان روستای آوین به ما گفت که عمه شهید آوینی در این روستا زندگی می‌کند و خانه وی را به ما نشان داد.

به سراغ سید کبری، عمه شهید آوینی رفتیم و او را از خانه اش صدا زدیم و بعد از کمی حرف زدن، وی اینگونه ماجرا را برای ما بازکرد:

من سید کبری، عمه شهید سید مرتضی آوینی هستم که پدر مرتضی در اینجا ازدواج کرده بود که با دوستانش این روستا را ترک کرد و شهر شاهی (قائم شهر) امروزی رفت و در آنجا ساکن شد و دیگر نیامد.

وی گفت: هر چقدر سراغ او را گرفتیم و پیگیر وی شدیم، نتیجه ای نداد و بعدها پسرعمویم که الان مرحوم شده، در آن زمان او به دنبال صیاد (پدر شهید آوینی) رفته بود که زن وی او را پنهان کرده بود و گفته بود که می رود و به خانواده شان می گوید و آنها به دنبال من آیند و مرا می برند.

عمه شهید آوینی خاطرنشان کرد: بعدها پدر، مادر و خواهرانم به رحمت خدا رفتند و این ها نیز دوبرادر به نام های صیاد و میرمحمد برادران من بودند که میر محمد را نیز در زمستان بهمن برد و فوت کرد و در این بین فقط من ماندم و من نیز چون هیچ جایی را نمی شناختم که به دنبال او بروم و بیاورمش. اینطور شد که مرتضی رفت و در راه دین شهید شد.

 گزارش از محمد زینالی

کانال تلگرامی صدای میانه اشتراک‌گذاری مستقیم این مطلب در تلگرام

نظر شما

۹۵/۹/۲ ۱۷:۱۱

میانه ای بودن سعادت میخواد وآوینی بودن شعور میخواد

۹۵/۷/۲۸ ۲۰:۳۰

من فقط زمانی یک همشهری را کنار گذاشته ام که صراحتاً به من بگوید: "من میانه ای هستم ولی دوست ندارم بدانند!". یک پروفسور میانه ای در آمریکا و یکی در تهران صراحتاً به من گفتند: من نمی خواهم من را به اسم میانه بنویسید! من هم هیچگاه نام این 2 بی هویت را ذکر نکردم. چون میانه ای بودن برایشان عار و خفت بود و دوست داشتند خودشان را به جاهای بزرگتر بچسبانند!

اینکه شما می فرمایید مورد علاقه و مداقه بنده نیست. شاید اصلا شرایطی پیش نیآمده که به میانه ای بودنش اذعان کند. مگر شما می دانستید آیت الله شبیری زنجانی اصالتاً میانه ای هستند و در زنجان نه متولد شده اند نه زندگی کرده اند؟

۹۵/۷/۲۸ ۱۶:۴۰

نیت کنار گذاشتن بزرگانمان به دلیل عادت به تکلم به یک زبان غیر نیست. بنده حرفم اینست کسی که خود را متعلق به ما نمی داند به خودمان نچسبانیم.
"جعفر پناهی" تا جایی که من می دانم متولد میانا و یا حتی روستای ائیوره نیست و فامیلی اش پسوند "میانجی" هم نداشت. ولی الان "میانجی" را به فامیلی اش اضافه کرده است. منظور اینکه ایشان بدون آنکه جامعه "میانالی" توقعشان را به ایشان نشان دهند خود را میانالی می داند.
"شهید آوینی" و حتی پدرشان و خانواده شان هیچ وقت به موضوع اصالتشان اشاره ای هم نکرده اند. و اهمیتی هم به آن نداده اند. حتی طبق گفته عمه شهید آنها خود را به هر دلیلی از دوستان و آشنایان و فامیل و همشهری هایشان دور نگه داشته اند. خوب ما چرا می بایست دنبال این باشیم که آنها را همشهری خود بدانیم؟!

۹۵/۷/۲۸ ۱۵:۱۳

زبان دلیل بر بیگانه بودن نیست .ترک بودن و آذری و میانه ای بودن یک منش و رفتار هست میتوان در تهران بود فارسی حرف زد ولی برای ابادانی وطن خود تلاش کرد عشق به وطن در ظاهر نبینیم الان در المان ترکها هنوز هویت خودرا فراموش نکردند با اینکه زبان المانی حرف میزنند ولی هنوز نوادگان انها اعلام ترک بودن میکنند که باعث بحران در المان شده .من بعضی ها را میشناسم با اینکه ترکی بلد نیستند ولی اظهار وابستگی و ارادت خود به میانه و آذربایجان همواره اعلام میکنند و با افتخار میگویند میانه ای هستم و یا آذری .اما برای بعضی ها بسیار بیگانه هستند و بیشتر انگار فرار میکنند از هویت اصلی خودو میگویی میانه ای یا اذری کتمان و سکوت میکنند .مشکل اینگونه افراد هستند که بنظرم ارزش ثبت نام ندارند .میانه و آذربایجان دارای تاریخ درخشان فرهنگی علمی و دلاورمردان بوده هرکس که نسبت به این تاریخ پر افتخار بی اعتنایی میکند در اصل اجداد خود که از ان بوجود امده را بی احترامی کرده .من یادم هست سازمانی رفتم انجا نام نژادم پرسیدم گفتن مگر ایرانی نیستم چه لزومی هست نام قوم میخواهند گفتند سیستم میخواهد .من هم گفتم ترک ثبت کنید متصدی گفت فارس نزنم گفتم نه مگر ترک بودن چه اشکالی دارد مگر ترکها چه عیبی دارند قومی که ستارخان باقرخان ،بابک ،شهریار باغچه بان دهقان فداکار ، هشترودی ها و سلجوقیان غزنویان که سرزمین های زیادی به جهان اسلام اضافه کردند چرا باید اظهار ازخود بیگانگی کنم .و به دروغ خود را به قومیت فارس بچسبانم درحالیکه رگ و خونم ترک هستم و صاحب این اجدادیان پرافتخار هستم بیایم اعلام برائت کنم .همین کار مهندس نایبی نگارش کتاب میانه شناسی و معرفی مفاخر ان باعث اشنایی مردم میانه با هویت خود شده و قابل تقدیر هست .این تاریخ پرافتخار هست شاخه جدا از ریشه و درخت (وطن)خشک خواهد شد و فراموش.

۹۵/۷/۲۸ ۱۴:۳۲

بنا را بگذارید بر اینکه در تهران و حرفه تخصصی شان به فارسی عادت کرده اند وگرنه با بنده سالهاست که ترکی صحبت می کنند و از محله مان حاج علی اکبر و دؤرد ائولی خاطره می گویند. بزرگانمان را به همین راحتی از دست ندهیم.

۹۵/۷/۲۸ ۱۳:۳۹

چند وقت پیش در یکی از خیابانهای تهران چشمم به آقای هاشم پور افتاد.
گفتم: سلام. آقای هاشم پور؟
- سلام بله خودم هستم
- حالوز نجوردی؟... من ده میانالییم
- چه خوب! الان اونجایی یا تهران؟
- هر ایکیسی
- نه بیشتر میانه ای یا تهران؟
بعد از این سووال من هم مجبورا به فارسی جواب دادم.
غرض از تعریف این داستان اینکه چرا ما کسی را خود را ترک و آذربایجانی و میانه ای نمی داند می خواهیم به زور به خودمان بچسبانیم؟
میانالی بودن افتخار است. قرار نیست که نام میانا به واسطه افراد مشهوری که خوستگاهشان اینجا بوده ولیکن وابستگی به وطن ندارند اعتبار یابد.
بگذارید این مشاهیر خودشان را متعلق به خاک وطن بدانند نه اینکه آنها را به زور به اینجا متصل کنیم.

۹۵/۷/۲۸ ۱۱:۴۶

انگار با این تفاسیر شما ایشان ردصلاحیت شدند و صلاحیت اخلاقی برای مفاخر میانه ای بودن ندارند و نامشان کنار مفاخر بزرگ میانه ای باشد بنظر من هم این یک قضیه دوگانه هست و بنظرم نباید اشخاصی که با تمدن و فرهنگ ما آذربایجان بیگانه هستند شایستگی ثبت داشته باشند ان د . حال خانواده شان هم علاقه ای به ابراز آذری بودن و میانه اینکردند ...

۹۵/۷/۲۸ ۰۱:۲۷

شرح حال این شهید بزرگوار

 

https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%DB%8C_%D8%A2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C

۹۵/۷/۲۸ ۰۱:۲۴

مسعود بهنود درباره او می‌گوید:[۵][۶]

مرتضی آوینی را من از زمانی که دانشکده بود می‌شناسم... مرتضی بچهٔ تندرویی بود که در هر دوره یک حالی داشت. یک دوره زده بود به مواد مخدر و این جور چیزها. تمام بازوهایش جای سوزن بود. شب در دانشکده خوابش می‌برد، فردا صبح جسدش را از دانشکده بیرون می‌آوردند. اصولاً بچهٔ تندرویی بود. هرکار می‌کرد تا تهش می‌رفت. بعد یک دوره هیپی شد. موهایش را گذاشته بود بلند شود. مدرن شده بود. قرتی مآب شده بود. جین می‌پوشید. دست‌بند می‌بست و از این جور کارها. اما شانس یا بدشانسی که آورد این بود که سال ۵۶ زد به عرفان و ادبیات عرفانی. بقیهٔ کارها را کنار گذاشت.

به گفته همسرش:[۴]

چند سال از انقلاب گذشته بود که مرتضی سیگارش را ترک کرد. دلیلی که برای این کار ذکر کرد این بود که آقا امام زمان در همه حال ناظر بر اعمال و رفتار ما هستند؛ در این صورت من چطور می‌توانم در حضور ایشان سیگار بکشم؟ این‌گونه بود که دیگر هرگز لب به سیگار نزد.

آوینی بعدها با اندیشه‌های امام روح‌الله خمینی آشنا شد و در سالیان بعد به یک انقلابی بدل شد و مسیر زندگی خود را تغییر داد.[۳]

خودِ آوینی درباره جوانیش می‌گوید:[۷]

... تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به روشنفکری ناآشنا هستم. خیر. من از یک «راه طی شده» با شما حرف می‌زنم. من هم سال‌های سال در یکی از دانشکده‌های هنری درس خوانده‌ام. به شب‌های شعر و گالری‌های نقاشی رفته‌ام. موسیقی کلاسیک گوش داده‌ام، ساعت‌ها از وقتم را به مباحثات بیهوده دربارهٔ چیزهایی که نمی‌دانستم گذرانده‌ام. من هم سال‌ها با جلوه‌فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته‌ام، ریش پروفسوری و سبیل نیچهای گذاشته‌ام و کتاب «انسان موجود تک‌ساحتی» هربرت مارکوزه را ـ بی آنکه آن زمان خوانده باشم‌اش ـ طوری دست گرفته‌ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند: عجب! فلانی چه کتاب‌هایی می‌خواند، معلوم است که خیلی می‌فهمد... اما بعد خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده‌است که ناچار شده‌ام رو دربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقاً بپذیرم که «تظاهر به دانایی» هرگز جایگزین «دانایی» نمی‌شود، و حتی از این بالاتر دانایی نیز با تحصیل فلسفه حاصل نمی‌آید. باید در جستجوی حقیقت بود و این متاعی است که هر کس براستی طالبش باشد، آن را خواهدیافت و در نزد خویش نیز خواهدیافت... و حالا از یک راه طی شده با شما حرف می‌زنم.

آن گونه که خود نقل کرده است با گرایش به اندیشه‌های انقلابی و اسلامی تمام نوشته‌های پیشین خود را از بین برد.

۹۵/۷/۲۸ ۰۱:۲۰

من بنظرم مهم نیست اسم ایشان در مفاخر میانه ثبت بشه چرا ؟ چون اگر علاقه داشتند میگفتند از تبار انجا هستند اعلام میکردند مثل کاپیتان شهبازی و یا یوسف کرمی ،روح اله داداشی با افتخار میگفتند .ما با ثبت انها در میانه در کنار مفاخر میانه اعتبار به ان میدهیم .حال شاید شخص در این دوره و زمان از نظر مسئولان امروزی شخص معروفی باشد و در دوره ی بعد فراموش شود نمونه هم شاعران درباری پادشاهان که در زمان خود شهره ی عالم گیر در عصر خود داشتند ولی در دل مردم نبودند و الان هم فراموش شدند ولی شاعران مردمی مثل فردوسی که گمنام بودند در عصر خود و در گمنامی مردند الان در اوج شهرت در نیویورک و رم نامشان در خیابان هاست لپ کلام شاید بواسطه نام میانه نام ایشان با حمایت میانه ای ها تا مدت های مدید حفظ میشد و منظورمه اینه این هنرمندان در بلندمدت اعتبارشان از میانه میگیرند نه میانه اعتبارش را از انها .چون میانه همیشه نخبگان فرهنگی ورزشی و سیاسی دارد نامش بلند کنند .وقتی خانواده آوینی علاقه ای به اعلام آذری بودن و میانه ای بودن ندارند نیاییم اعتبار میانه برای انها مفت خرج کنیم که انها بیشتر سود میبرند در اینده به گفته من خواهید رسید بعد نوشته ای از شرح ایشان در قبل انقلاب خواندم جالب است کامنت بعدی ببینید که بنظرم کمی باید در مفاخر بودن ایشان تجدید نظر کرد و کمی جای شبهه هست البته این نقل قول بهنود هست! و مسئولیت گفته ها با ایشان .البته گذشته هرکس بخودش مربوطه و شخص امکان اصلاح و توبه دارد

۹۵/۷/۲۸ ۰۱:۱۴

من بنظرم مهم نیست اسم ایشان در مفاخر میانه ثبت بشه چرا ؟ چون اگر علاقه داشتند میگفتند از تبار انجا هستند اعلام میکردند مثل کاپیتان شهبازی و یا یوسف کرمی ،روح اله داداشی با افتخار میگفتند .ما با ثبت انها در میانه در کنار مفاخر میانه اعتبار به ان میدهیم .حال شاید شخص در این دوره و زمان از نظر مسئولان امروزی شخص معروفی باشد و در دوره ی بعد فراموش شود نمونه هم شاعران درباری پادشاهان که در زمان خود شهره ی عالم گیر در عصر خود داشتند ولی در دل مردم نبودند و الان هم فراموش شدند ولی شاعران مردمی مثل فردوسی که گمنام بودند در عصر خود و در گمنامی مردند الان در اوج شهرت در نیویورک و رم نامشان در خیابان هاست لپ کلام شاید بواسطه نام میانه نام ایشان با حمایت میانه ای ها تا مدت های مدید حفظ میشد و منظورمه اینه این هنرمندان در بلندمدت اعتبارشان از میانه میگیرند نه میانه اعتبارش را از انها .چون میانه همیشه نخبگان فرهنگی ورزشی و سیاسی دارد نامش بلند کنند .وقتی خانواده آوینی علاقه ای به اعلام آذری بودن و میانه ای بودن ندارند نیاییم اعتبار میانه برای انها مفت خرج کنیم که انها بیشتر سود میبرند در اینده به گفته من خواهید رسید بعد نوشته ای از شرح ایشان در قبل انقلاب خواندم جالب است کامنت بعدی ببینید که بنظرم کمی باید در مفاخر بودن ایشان تجدید نظر کرد و کمی جای شبهه هست البته این نقل قول بهنود هست! و مسئولیت گفته ها با ایشان

۹۵/۷/۲۸ ۰۰:۰۹

بله بخاطر کار پدرش در معدن و ماموریت کاری بوده که مویّد میانه ای بودن نبود و منصرف شدم.

۹۵/۷/۲۸ ۰۰:۰۰

قبلا پدر ایشان گفته بودند که در سال 35 شهید آوینی در نزدیکی ها میانه درس خوانده است.

خاطره پدر شهید "مرتضی آوینی" از سختی های تحصیل فرزندش در نزدیکی میانه

 

 

۹۵/۷/۲۷ ۲۲:۲۵

با اینکه میانه مردان افتخار افرینی چون شهید اوینی دارد ولی متاسفانه در تمامی حیطه ها عقب ماندگی دارد. امیدوارم از سایر گنجینه های پنهان شهرستان همچون شهید اوینی اطلاعاتی بدست اوریم و نام میانه را درخشان تر کنیم...
تشکر از جناب زینالی بابت گزارش زیبا و مفیدشان

۹۵/۷/۲۷ ۲۲:۱۳

این گزارش محمد زینالی هستش که نقل شده لطفا جناب زینالی که دیدار داشتند شماره نزدیکان را به جناب نایبی ارایه بدهند تا در کتاب وزین ایشان ثبت شود .تا مردم شهرستان با مفاخر خود آشنا شوند.بعد تا انجا که اقای زینال گفتند شهید اوینی متولد 1326 هستند حالا حساب کنید پدر ایشان حداقل سال 1310 مهاجرت کردند یعنی 80 سال زمان مطمئنا زمان زیادی هست الان من خودم 20 سال از روستایمان امدم الان نوه های عموی بابا نمیشناسند منو!! و جالب از شباهت فامیلی هم میفهمیم فامیل هستیم .حال یه عده ارق دارند ارتباط با سرزمین مادریشان پیوسته هست مثل جناب نایبی و بقیه که به میانه می ایند ولی بعضی از میانه ای ها میشناسم قبل از انقلاب رفتند الان هم میگند میانه ای هستم ولی جالب یکبار هم میانه ندیدند بعضی ها هم به خارج مهاجرت کردند .الان گوندوغدی هم بروید درمورد د.ا بپرسید معدود ادم هایی میشناسند انهم بسیار پیر.

۹۵/۷/۲۷ ۲۱:۳۶

باسلام. اطلاعات خوبی هست لیکن بنده در تدوین کتاب مشاهیر میانه 2 بار به آوین رفتم و چندین آوینی سرشناس و صاحب مقام را دیدم و این موضوع را جویا شدم لیکن هیچکس چنین چیزی را تأیید نکرد. در بهمن ماه نیز که نامزد انتخاباتی بودم و بهانه ای بود تا در کنار تبلیغات، تحقیقاتم را تکمیل بکنم، در جمع بیش از 100 نفر آوینی و روستای همجوار، باز این موضوع را سئوال کردم و گفتم اگر کسی کمترین ردپایی از این مسئله دارد به من اطلاع دهد ولی باز هیچکس نه این موضوع را می دانست و نه در آن جمع 100 نفره که تقریباً از تمام خانواده های آوینی بودند، یک نفر ادعای قرابت کرد.

لطفاً اگر ممکن است نام عمه یا شماره تماسی از آشنایان ایشان را به من بدهید تا به نام شما در چاپ چهارم کتاب مشاهیر آنرا با افتخار ذکر کنم.

۹۵/۷/۲۷ ۲۱:۱۷

هنگام شهادت شهید آوینی در سال72 بین بچه های مکتبه امیرالمومنین ع معروف بود که شهید آوینی میانه ای و از روستای آوین است حتی نمایشگاهی هم بنام ایشان برپاشد .خداوند این شهید عزیز رو با حضرت سیدالشهدا ع محشور نماید.

۹۵/۷/۲۷ ۲۰:۳۱

ما در میانه این همه سرمایه های انسانی و عقیدتی داریم ولی گمنام مانده ایم مثل دهقان فداکار ،یوسف کرمی اولین مدال استان گرفت ، شهید اوینی مستند ساز برتر جنگ که در کشور معروفه ،خواننده د.ا و د.ب و جعفر پناهی ،جمشید هاشم پور و.........چند ده نفر دیگر و .نخبگان سیاسی که میدانیم میشناسیم ولی جالب هیچ جایگاه در خوری در کشور نداریم اگر شهر های اطراف این چنین نیروی انسانی نخبه ای مثل شهرستان میانه داشتند الان استان بودند و امکانات داشتند و اسمشان در کشور شهره عالم بود اما میانه گمنام واقع شده باید یک سمینار یا مراسم برای معرفی نخبگان علمی فرهنگی و سیاسی میانه ای برگزار بشه هم مردم میانه آشنا بشند و هم کشور میانه را بشناسند واقعا حیف هست از موقعیت مان درست استفاده نکنیم و به جایگاه واقعی خود برسیم

۹۵/۷/۲۷ ۲۰:۰۳

روحش شاد ویادش گرامی

اخبار روز