به تدبیر خالق هستی. چند صباحی است با مردم بخش کندوان و تعدادی از روستاهای آن به ویژه روستای مُلک همراه و هم خانه شدیم تا زبان گویای این مردم برای حل مشکلاتشان در قالب فضای مجازی باشیم .و اگر قابل بودیم خدمت گزار کوچکی برای این مردم مهربان در عین محرومیت و انزوا باشیم .
وقتی با این مردم هم خانه و همراه می شوید دیگر درد ودغدغه فضای شهر خواسته و ناخواسته بساط برمی چیند و بوی صفا و صمیمیت از جنس خاک کوچه و پس کوچه های روستا جایگزین می شود.
مردمی که حق دارند ولی حق گیر و مطالبه گر نیستند. مایحتاج کشوری را تامین می کنند و خود در نیازهای ابتدای زندگی خود عاجزند. ولی روحی بلند و انقلابی دارند و همیشه پای کارند .
دراین میان بر آن شدیم تا ابتدایی ترین مشکل این مردم را به مسئولان عزیز برسانیم. چون گاهی مشکلات بسیار کوچک منشا مشکلات حاد می شوند .
تلفن مرکز قطع است !!
روز اول مهمان مرکز بهداشتی درمانی روستای مُلک شدیم. چرا که همیشه جان شخص ودرمان در اولویت اول زندگی بشری قرار دارد.
روستای مُلک به دلیل مرکزیتی که بعد از خود شهر ترک نسبت به روستاهای تابع خود دارد ، داری مرکز بهداشت و درمان با پزشک مقیم می باشد .که این پزشک به صورت 24 ساعته در بیشتر اوقات در محل مرکز بهداشتی درمانی مستقر بوده و جوابگوی مشکلات بیماران می باشد. این مرکز درمانی دارای داروخانه ، ماما ، و ... نیز می باشد.
پزشک مقیم این مرکز باید با بیش از 18 روستا و جمعیتی بیش از 3000 نفردر ارتباط باشد . ولی گاها پزشک به دلایل گوناگون اعم از نیاز به حضور در بیمارستان ؛اعزام بیمار از روستا یا علت های دیگر در محل حاضر نیستند و بیماران از روستاهای مختلف با راه های دستیابی صعب العبور، قبل از طی مسافت طولانی برای دستیابی به این مرکز ، تماس حاصل کرده و بعد به این مرکز مراجعه می نمایند. تا از حضور پزشک در محل اطمینان حاصل کنند. یا امکان دارد شخص بیمار در شرایط فوق حاد باشد و در صورتی که پزشک در محل حضور نداشته باشد باید مستقیما به مرکز ترک یا میانه انتقال یابد . حال این تماس یا ارتباط با مرکز درمانی روستای مُلک چگونه باید صورت گیرد در حالی که بیش از 9 ماه است که تلفن این مرکز قطع می باشد. تلفن این مرکز باید 24 ساعته و شبانه روز فعال بوده و در اختیار مردم قرار بگیرد تا بتوانند مشکلات و بیماری هایشان را در شرایط بحرانی و خارج از ساعت اداری با پزشکشان که مقیم آن روستا می باشد ، در میان بگذارند و فاصله 70 کیلومتری صعب العبور را تا شهر میانه طی نکنند.
لازم به توضیح هست که گاها تلفن همراه هم در منطقه جوابگو نمی باشد.
ولی علاوه بر بحث قطعی شایع تلفن درمنطقه و اکثر منازل که به یک قضیه عادی در منطقه تبدیل شده است و مسولان اداره مخابرات بر این قضیه عالم هستند ، تلفن مرکز بهداشت و درمان بصورت مکرر قطع می گردد وهیچکسی در این زمینه جوابگو نمی باشد.
حال تصور کنید این قطعی چه عواقبی به همراه دارد.
علت عجز ریاست مخابرات در حل این مشکل چیست ؟؟؟
حقیر طی پروسه همراهی خود در این مشکل بارها وبارها خدمت مسئول مربوطه آقای موسایی عزیز در اداره مخابرات رسیدم و به توصیه ایشان با پیوست نامه ای خدمت ریاست محترم اداره مخابرات مکرر مراجعه کردم .
ولی نقطه جالب توجه اینکه شخص مسئول در این روستا که مسئولیت چند روستای تابعه را نیز دارا می باشد و از بیت المال این مردم ارتزاق می کند جوابگوی حتی ریاست محترم مخابرات نیز نمی باشد.
قابل تامل تراینکه این شخص بارها و بارها با پزشک مرکز و مسئولین مختلف روستای مُلک و حتی اهالی روستا درگیر شده و این امر منجر به مراجعات متعدد به اداره مخابرات شهرستان میانه شده است ولی متاسفانه نتیجه ای بعد از 9 ماه حاصل نشده است .
علت حمایت و برخورد نکردن قطعی رئیس اداره با این شخص چیست؟؟
آقای رئیس چند سوال !!
1- اگر شما در روستاهای اطراف ملک ساکن بودید و بیماری اورژانسی داشتید و نیمه شب نیاز به پزشک داشتید ولی حتی کوچکترین وسیله ارتباطی با مرکز را نداشتید وبرای عزیزتان خدای ناکرده مشکلی پیش می آمد ، چه می کردید؟؟؟ اصلا در این شرایط حضور پزشک مقیم در روستا چه مفهومی داشت؟
2- بزرگوار یعنی درنظام کریمه جمهوری اسلامی در مقابل کسی که از بیت المال مسلمین ارتزاق می کند و برای پزشک و اهالی یک منطقه مشکل ساز است، رییس یک اداره انقدر ضعیف و ناتوان هست که جز تذکر هیچ کاری نمی تواند بکند؟؟؟ پس در این شرایط شما برای چه کاری و یا برای چه کسانی ریاست می کنید ؟؟
3- آقای رئیس کاش فقط یکبار از گرمای میزتان دست می کشیدید و با پزشک منطقه همراه می شدید و به روستا های این منطقه با جاده های خاکی و ناهموار سر می زدید و از مسیر های صعب العبور منطقه رد می شدید تا می فهمید یه تماس تلفنی چقدر برای یک نفر می تواند ارزش داشته باشد . مسلما تا کنون نه دیده اید و نه شنیده اید. درست است؟
4-پولها هایی که بابت خدمات تلفن و ارتباط ، مردم آن منطقه به جیب بیت المال از کانال مجموعه شما واریز می کنند به نظرتان حلال است ؟؟ 9 ماه واریز کردن پول آبونمان برای برقرار نکردن حتی یک تماس، درست است؟ آیا فقط مردم محروم این منطقه باید جوابگو پرسنل مشکل ساز شما در منطقه باشند و جیره روزانه اش را برسانند ؟؟
5-آیا جوابگوی شهدای آن منطقه که برای آسایش خانواده هایشان جانشان را تقدیم کرده اندو حال از نعمت یک خط تلفن هم محروم هستند خواهید بود؟؟
اما رابط محترم اداره مخابرات در منطقه !
این شخص خاطی همچنان در منطقه برقرار است و خدا را شکر حقوقش تضمین است !!!
در سایه حمایت های ریاست محترم ، حتی زحمت رفع قطعی در هر مرحله ارسال نامه به مخابرات را نیز به خود نمی دهد
و هرکس مراجعه کند جوابی واحد دارد !! این عزیز می فرمایند : " مرکز بهراشتی درمانی روستا ، خارج از محدوده می باشد و مشکلش به من ربطی ندارد!!! "
هیچکس هیچ کاری نمی تواند بکند، حتی شما آقای رئیس !!!
تصویر اخرین نامه بعلت قطعی 9ماه تا این لحظه:
