سال 55 چند صباحی در بند یک زندان اوین محبوس بودم. بند یک، دو طبقه بود؛ در طبقه دوم سران گروه‌های مختلف سیاسی و رهبران مذهبی قرار داشتند. آنها تمام روز آزاد بودند از حیاط بند استفاده کنند. برای ما گاها یک ساعتی اجازه می‌دادند که از حیاط بند استفاده کنیم. از آنجایی که عاشق تماشای اخلاق و رفتار مرحوم طالقانی بودم، اما شیشه‌ها را رنگ زده بودند، در هواخوری گوشه‌ای از رنگ شیشه اطاقمان را پاک کرده بودم تا بتوانم به تماشای محبوبم‌بنشینم.
حیاط هواخوری میز پینگ‌پونگی داشت و یکی از مشتریان دایمی بازی پینگ‌پنگ آقای هاشمی‌رفسنجانی بودند که اغلب با آقای مقدم سلیمی از گروه گلسرخی بازی می‌کردند و جالب اینکه بازی ایشان همیشه با شادی و نشاط و به قول ما ورزشی‌ها با کُری‌خوانی همراه بود. در همان زمان به‌راحتی می‌شد تشخیص داد که ایشان قاعده بازی را بلدند، نمی‌دانم چرا آن روزها حسی داشتم که ایشان بازی را برد و باخت انجام نمی‌دادند و بیشتر نحوه بازی ایشان صورت بُرد- بُرد به خود می‌گرفت.
بعد از 37سال بر همان روش تاکید میکنند؛ پرهیز از تخریب رقبا و احترام به همه سلایق، و توهین و تهمت را حرکتی ضدانسانی و غیراسلامی و به دور از فرهنگ و تمدن ایرانی قلمدادکردن یعنی رعایت Fair Play که بازی جوانمردانه کمتر در حوزه سیاست رواج دارد. اعتقاد ایشان به بازی جوانمردانه نماد احترام ایشان به ورزش و اخلاق ورزشی است. در هشت‌سال گذشته متاسفانه شکاف میان دولت و جامعه، به دیگری شدن دولت انجامیده است. به‌راحتی این شکاف را می‌توان در ورزشگاه‌ها و در میان تماشاگران مشاهده کرد. جلسه‌ای را به‌یاد ندارم که شورایعالی ورزش در حضور ایشان تشکیل شده باشد و ایشان در کنار همه باشگاه‌ها جویای وضع باشگاه آرارات نباشد. در همه جلسات حتما ایشان ما را به پرهیز از تک‌روی و جلوگیری از تخریب رقیب در ورزش نصحیت می‌کردند و انصافا آن سال‌ها نهایت همدلی وجود داشت.
وجه دیگر رعایت بازی جوانمردانه، توجه به نیازهای مردم و سامان‌بخشی به معیشت ایشان است. یکی از مشکلات اساسی ورزش این است که هنوز جایگاهی در سبد خانوار پیدا نکرده و مشکلات معیشتی مردم اجازه نمی‌دهد که سرانه هزینه خانوار برای ورزش نه استاندارد که هزینه معقولی باشد و متاسفانه نه‌تنها در سبد خانوار که در همه سطوح مختلف اجتماعی برای ورزش هزینه بسیار اندکی در نظر گرفته می‌شود. مثلا ملاحظه بفرمایید هیچ صنفی در کشور وجود ندارد که یک حداقل امکان ورزشی مختص خود را داشته باشد. با ساماندهی وضع معیشتی مردم اول نهادی که منتفع خواهد شد، ورزش خواهد بود. وجه دیگر رعایت بازی جوانمردانه، رعایت اعتدال در مناسبات سیاسی بین‌المللی است.
برای آرامش و آسایش جامعه، عقل و منطق محکم‌ترین ریسمانی است که اعتصام الهی را در برخواهد داشت.
