به مناسبت روز جهانی صنعت هواپیمایی بر آن شدیم تا با این خلبان هواپیماهای کشوری هم صحبت شویم. وی در ابتدا با تبریک روز دانشجو و روز جهاتی هواپیمایی کشوری، از درد های صنعت هواپیمایی کشور گفت. شانزدهم آذرماه مصادف با هفتم دسامبر سالروز امضاي كنوانسيون بين‌المللي هواپيمائي كشوري موصوف به كنوانسيون شيكاگو در سال 1944 و متعاقب آن تشكيل سازمان جهاني هواپيمايي كشوري مي‌باشد كه در سال 1994 همزمان با پنجاهمين سالگرد امضاي كنوانسيون مذكور، مجمع عمومي سازمان جهاني هواپيمائي كشوري طي ماده پنج قطعنامه A29-1 اين روز را به عنوان "روز جهاني هواپيمايي كشوري " تصويب و اعلام نمود كه مراتب متعاقبا در سال 1996 از سوي مجمع عمومي سازمان ملل متحد نيز طي قطعنامه اي به صورت رسمي تصويب گرديد و از همين سال در تقويم رسمي مناسبت هاي جهاني سازمان ملل متحد درج شد.
تبریزبیدار:کاپیتان، به عنوان یک خلبان وضعیت صنعت هواپیمایی کشور را چگونه می بینید؟
کاپیتان شهبازی: در حال حاضر بسیار بد؛ مدیریت بد صنعت هوانوردی کشور، عدم اداره تخصصی این صنعت از مشکلاتی است که می توان به آن اشاره کرد، متاسفانه در زمان فعلی، صنعت هوانوردی ایران در شان مردم ایران نیست؛ به جهت اینکه مدیران این صنعت تخصصی باید به جای مدیران سیاسی، مدیران تخصصی باشد که متاسفانه همیشه مدیران سیاسی در راس این صنعت بوده اند. این صنعت به دلیل مدیران حاکمیتی دولت و ساختار غلط هواپیمایی کشوری و عدم نظارت صحیح بر عملکرد شرکت هواپیمایی کشوری همینطور عملکرد متنوع شرکت های هواپیمایی در خرید هواپیما و تنوع هواپیما که نظارت بر این صنعت را دشوار می کند، یکپارچه نبودن تصمیمات هواپیمایی و در نظر نگرفتن منافع ملی، فقدان شورای سیاست گذاری و عدم توجه به راهنمایی های متخصصین صنعت هواپیمایی از جمله مسایلی هستند که این صنعت را به سمت نا به سامانی برده اند
مساله دیگری که صنعت هواپیمایی کشور را نا به سامان کرده، عدم دفاع مدیران این صنعت در برابر تحریم ها است؛ تحریم های ظالمانه صنعتی که همانند غذا و دارو قابل تحریم نیست، هواپیمایی را در شرایط بحرانی قرار داده است ولی مدیران این صنعت به این مساله کمتر توجه کرده اند.
اعتقاد بنده این است که مدیران رده بالای دولتی در حد وزیر، بایستی مدیران سیاسی باشند که اهداف دولت را به کرسی عمل بنشانند ولی در رده های پایین تر ما به مدیران تخصصی نیاز داریم یکی از این بخش هایی که از فقدان مدیر متخصص رنج برده، صنعت هواپیمایی است.
تبریزبیدار: آیا کشور ایران عضو ایکائو است؟ در صورت مثبت بودن جواب، چند درصد استانداردهای ایکائو در کشور رعایت می شود؟
کاپیتان شهبازی: بله ایران عضو ایکائو هست؛ استانداردهای ایکائو در کشور رعایت می شود، کم و کسری هم داریم که اصلی ترین علت آن تحریم است. عملکرد ایثارگرانه نیروهای پایین دستی صنعت هواپیمایی در وضعیت تحریم نمود های تحریم را تا حدودی کاسته و استانداردهای ایکائو تا حدود زیادی رعایت می شود.
منشور ایکائو، منشور ایمنی پرواز است؛ در شرایط تحریم رعایت ایمنی ها کمی دشوار است اما جانفشانی نیروهای فنی اعم از خلبانان و مهندسین پرواز و .... ایثارگرانه تلا ش می کنند و با چنگ ودندان سعی در رغایت استاندارد ها کرده اند.
تبریزبیدار: اگر شما متولی امر صنعت هواپیمایی بودید، چه چیز را تغییر می دادید؟
کاپیتان شهبازی: متولی صنعت هوانوردی بودن بسیار دشوار است. در تصور مردم، صنعت هوانوردی فقط جابه جایی چند مسافر است در حالیکه این فقط 10 درصد صنعت هوانوردی است، هوانوردی بسیار گسترده تر از این تصور است. 90 درصد صنعت هواپیمایی را ما در کشور استفاده نمی کنیم و این عدم استفاد از پتانسیل 90 درصد، زاییده عدم استفاده از مدیران متخصص در این صنعت بوده است.
از 75 فرودگاه دولتی کشور، فقط چند فرودگاه قدرت تامین مخارج خود را دارند، بقیه وبال گردن دولتند؛ هزینه های سرسام آور فرودگاهها تامین میشوند اما عملا متروکه اند؛ این درحالی است که باید از همه فرودگاهها استفاده کنیم که به آن هوانوردی عمومی گفته می شودو اگر این هوانوردی عمومی راه بیافتد همه فرودگاههای ما به خط عملکرد وارد می شوند و منافع کشور در نظر گرفته می شود
اکنون ما حدود 1500 الی 2000 خلبان جوان بیکار داریم که با هزینه های گزاف و با آرزوی خلبانی گواهینامه دریافت کرده اند اما نه فرودگاه داریم و نه هواپیما، متولی این 1500 نیروی جوان کیست؟ مدیران هواپیمایی باید متولی این امر باشند چرا که از منابع این کشور برای تحصیل این افراد خرج شده. اگر بنده متولی امر بودم با توجه به این مسایل سعی می کردم هواپیمایی کشور شکوفا شود. سازمان هواپیمایی از نظر ساختار، نظارت و مدیریت مشکل دارد با از بین بردن این مسایل میتوان هواپیمایی کشور را شکوفا کرد.
همه مشکلات ما در صنعت هواپیمایی تحریم نیست بلکه عدم مدیریت، سو مدیریت نیز موثر است. تمام سوانحی که در هواپیمایی رخ داده به یاد فراموشی سپرده شده است، ایران 140 اخیر، سانحه ارومیه همگی به یاد فراموشی سپرده شده اند. بنده هر روز صبح که از خواب بیدار میشوم و خبر سانحه هوایی نمی شنوم، خدا را شکر می گویم. یعنی هر روز باید منتظر این خبر باشیم اگر اکنون خبری از سانحه نمی شنویم، به علت وجود نیروهای متخصص است؛ تاکید میکنم: نیروهای متخصص نه مدیران متخصص.
تبریزبیدار:وضعیت ایمنی فرودگاههای کشور چگونه است؟ اگر به تبریز پرواز داشته اید این فرودگاه را چگونه ارزیابی می کنید؟
ببینید فرودگاه تبریز در هفته حداکثر میزبان 40 پرواز است؛ با این آمار کم نمیتوان میزان ایمنی را سنجش کرد این در حالیست که تمام ایمنی های ایکائو باید در فرودگاه رعایت شده باشند.
موقعی سنجش ایمنی فرودگاه معنای واقعی به خود می گیرد که روزانه 100 الی دویست پرواز از یک فرودگاه انجام گیرد. ولی از نظر تئوری باید فرودگاهها ایمنی های ایکائو را داشته باشند تا مجوز بگیرند.
تبریز بیدار: کاپیتان، اولین چیزی که با شنیدن کلمات زیر به ذهن شما می آید چیست؟
هواپیما
عشق کودکی من / مسئولیت
باز نشدن چرخ هواپیما
خدا / مسئولیت
سانحه هوایی
تاسف
صندوق صدقات همسر کاپیتان شهبازی *
کار میکنه
کاکپیت (کابین خلبان)
یک عمر زندگی
اتو پایلت (ناو بری خودکار )
همکار معتمد
تحریم صنایع هوایی
ناجوانمردی
آسمان
نزدیکی به خدا / بی انتها
26 مهر 90
تولد دوباره من
بوئینگ 727
عاشقشم
میانه
آنا یوردوم
تبریز
یکه یوردوم
تراکتور سازی تبریز
آذر بایجان دیاریمیز / تراکتور افتخاریمیز / ادب شرف شعاریمیز / تراکتور افتخاریمیز ؛ تعصب
ایران ایر
تاسف به خاطر مدیرانش
هواپیمایی آتا
دوستش دارم؛ مال خودمه
* کاپیتان شهبازی قبلا در مصاحبه ای گفته بود: همسرم صندوق صدقاتی دارد که با هر پرواز من صدقه ای در آن می اندازد در روز این اتفاق هم صندوق صدقات همسرم کار می کرده
منبع:
http://tabrizebidar.ir/news/43886
