ضیافت ناز و جلوه نیاز

خداوند منان را شاکریم که بار دیگر این فرصت و این امکان را به ما عطا کرد تا رمضان این ضیافت ناز و جلوه نیاز را دوباره درک کنیم و برای خودسازی و قربت به آستان حضرت دوست درون خود را صیقل دهیم و میهمان درگاهش شویم.

رمضان تمرین صبر و تقوا و ماه به یاد آوردن ضعیفان است. بطوری که حلاوتی دگر به آدمی نثار می کند و روح و روان او را از حضیض مادیات تا اوج معنویات بالا برده و موجد نورانیتی وصف ناپذیر می شود.

بیشک رمضان برای این انسان ماشینی تلنگری است برای به یاد آوردن اصالت و رسالت آدمی و دوری جستن از خصایص نکوهیده که او را از آن مینوی جاویدان مهعود دور می کند.

رمضان ربیع ادعیه و اوراد دل انگیز است و شوری و شوقی وصف ناپذیردر قلوب ایجاد می کند که انسان به آن جایگاه شریف اشرفیت خود نزدیک شده و از آن خصایل کریه بهیمه دوری می گزیند.

رمضان ماهی است که قرآن این معجزه بی بدیل و کتاب انسان ساز و ودیعه گرانبهای الهی برای هدایت بشریت از ذلت ضلالت از جانب یزدان پاک و از طریق هاتف وحی بر قلب آن رسول نازنین نازل گردید برای نجات و رهایی همه نسلها در همه عصرها. کتابی که بزرگترین و بی نظیر ترین نسخۀ نجات دهندۀ بشر از قیود خودساخته ای است که بی جهت بر پاى و دست و قلب و عقل خود پیچیده ایم و چه مصیبت بار و غم‏انگیز است که مسلمانان متاعى و گوهری دارند که از ازل تا ابد مانند ندارد ، ولی نتوانسته‏اند این گوهر ثمین را که هر انسانى به فطرت آزاد خود طالب مفاهیم عظیم و انسان ساز آن است آنطور که باید و شاید عرضه کنند و متاسفانه از آن و مفاهیم عمیقش غافل و در گوشه کتابخانه ها قرار داده اند و منحصر کرده اند به مراسم ترحیم.

رمضان ماه لیالی پرمهابت قدر است. شب های که با قلبهایی الیم آکنده از نیاز ، دستهایی بلند شده به راز و نیاز و چشمهایی پر از سرشک ناز ، میهمان درگاه آن مالک مطلق می شویم و از در توبه و برائت از آن ارحم راحمان طلب مغفرت می کنیم به خاطر ناپاکی ها ، نا مهری ها ، نامردمی هایی که مرتکب شده ایم و سر تا پا منتظریم تا با بزرگی و جلال جلیلش، بخشش و بخشایش آن حاکم مطلق را دریافت کنیم.

و رمضان ماه عروج روح بزرگ ، وجدان پرعظمت و صدای دلنواز عدالت انسانی ، علی اعلی(ع) است. دردمندِ درد آشنایی که قربانی تحجر و تعصب عنودان بدگوهر شد و در راه رسالت خداییش که همانا بسط عدالت بود شربت نوشین شهادت را نوشید و رستگار شد. امیر مومنان (ع) بزرگِ بزرگان عالم ، بی همتا نسخه ایست که خاور و باختر جهان ، نه در گذشته و نه در حال ، صورتی بر طَبَق او مشاهده نکرده است و تاریخ و حقیقت به خوبی شاهدی بر این مدعا هستند.

رمضان فرصتی است تا تامل کنیم در نهج البلاغه . راه روشنی که نازله روح بلند و والای علی (ع) است برای تعلیم و تربیت خفتگان در بستر مَنیّت و در حجاب خود و خود خواهی ، معجونی است برای شفا ، مَرهمی است برای درمان آلام و مجموعه ای است به وسعت یک جامعه بزرگ انسانی.

ملتمس دعا ...

حامد محقق / میانه / بیست و هفتم خرداد ماه 1394