تا چه اندازه به سخنان رییس جمهور منتخب پایبندیم ؟

انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران به پایان رسید وجناب آقای دکترمسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهور اسلامی ایران انتخاب شد. آنچه که باعث پیروزی این یادگار ستارخان و باقرخان و شهید باکریها شد حمایت های میلیونی بی نظیر مردم غیور ایران بویژه همشهریان عزیز از این مرد بزرگ بود در این میان حمایت یکی از نمایندگان شهرمان آقای مهدی اسماعیلی از رقیب رئیس جمهور منتخب  اعتراضات زیادی بویژه از سوی همشهریان عزیز را به دنبال داشت  بطوریکه بنده با نگارش مطلبی در تمامی گروههای فضای مجازی اعتراض خود را کتبا اعلام کردم چرا که     اعتقاد داشتم که حداقل ایشان سکوت اختیار می کردند که  متاسفانه چنین نشد. در همین رابطه برادر عزیزمان آقای مهندس صادق نایبی با بیان مطالبی بدون آنکه نامی از آقای مهدی اسماعیلی ببرند مثل بنده   معتقد است که ایشان نباید به رقیب آقای پزشکیان رای می داد که سخن به حقی است حالا چرا این اتفاق افتاده آقای اسماعیلی هم تا کنون اظهار نظر نکردند. اما در این میان افرادی با گذاشتن کامنت های گوناگون نظرات خود اعلام کردند که بسیار منطقی و در بعضی موارد قابل تامل است . چرا که در این کامنت ها منتقدین  به آقای اسماعیلی نظرات شخصی را با قانون اشتباه گرفتند که در ادامه به آن اشاره خواهم کرد. البته عدم حمایت ایشان از آقای پزشکیان موجب گردید آن عده اندک از ورشکستگان سیاسی اخیر شهرمان ،  یک دفعه به خود آمده و از این حرکت بهره برداری سیاسی کنند چرا که تا آنروز از   حمایت این افراد از آقای پزشکیان خبری نبود ولی فورا از آب گِل آلود ماهی گرفته و علیرغم اینکه در مرحله اول از کسی حمایت نکرده بودند   برای دامن زدن  بیشتر به این اعتراض   ، از آقای پزشکیان حمایت کردند در صورتی که در مرحله اول انتخابات سکوت اختیار کرده و آنرا  برای خود افتخار می دانستند ولی وقتی متوجه شدند آقای مهدی اسماعیلی از رقیب آقای پزشکیان حمایت کرده است  دایه مهربانتر از مادر شدند. متاسفانه این افراد  اندک،،  از انتقاد سازنده خارج شده  و بعلت نداشتن سواد رسانه ای و سیاسی در فضای مجازی سعی کردند  آقای اسماعیلی و حامیانه وی را مورد انتقاد بی ادبانه خود قراردهند  و امروز هم در کامنت ها بخوبی نمایان است  مشخصا هدف اینگونه افراد اندک ،،، رای دادن و ندادن به آقای پزشکیان نبود بلکه تصفیه حساب شخصی با آقای مهدی اسماعیلی است که دنبال بهانه بودند. این اندک منتقدین همیشگی در نوشته های خود اشاره نکردند طبق کدام قانون موضع گیری یک نماینده بر خلاف موکلینش است؟ آیا بیش از ۲۲ هزار رای از نظر این افراد اقلیت است؟ این افراد  بر اساس کدام قانون مدعی هستندهر کسی یا هر نماینده ای با نظرشان هم رای نیست باید سرنگون شود؟ آیا دلسوزی فقط با رای دادن به آقای پزشکیان است؟ چگونه است سینه چاکانی که تا دیروز در خدمت رقیب آقای اسماعیلی بودند امروز طرفدار سرکار خانم عبدالهی شدند؟ طبق کدام قانون رای دادن یک نماینده به کاندیدای رقیب آقای پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری مقابل مردم ایستادن است؟ اگر موارد قانونی آنرا اعلام کنند قطعا همه در مقابل قانون تسلیم خواهیم شد. لذا  اگر از همین افراد سوال شود معنی دمکراسی چیست قطعا از پاسخ دادن آن عاجز خواهند بود، اما در مقابل عده ای هم بودند باقضیه منطقی  برخورد کرده و اعتراض خود را اعلام کردند. با  این احوال بالاخره ایشان یک نماینده بوده و تشخیص داده است از رقیب آقای پزشکیان حمایت کند آیا این مستلزم آن است که از سوی بعضی از افراد که خود را مدعی آزادی می دانند به جای اعتراض منطقی ،،،  وی و حامیانش را مورد اهانت تند خود قرار دهند؟ مگر رئیس جمهوری که ما انتخاب کردیم بعد از انتخاب شدن به کسانی که به رقیب وی رای داده بودند اعتراض و یا توهین کرد؟ مگر ایشان نگفت : من نه تنهارئیس جمهور طرفداران خودم  ،  بلکه رئیس جمهور کسانی هم هستم که به بنده رای ندادند؟ مگر در ادامه تاکید نکرد:  کسانی هم اگر با بنده مخالف بودند اگر شایستگی خدمت به مردم را داشته باشند، بدون در نظر گرفتن اینکه وابسته به کدام جناحی هستند  از آنان استفاده خواهم کرد. وقتی رئیس جمهور منتخب ما بامخالفانش  اینگونه برخورد می کند و ما که مدعی هستیم این چنین شخصیتی را با چنین ویژگیهایی به عنوان رئیس جمهور خود انتخاب کردیم  نباید ادامه دهنده راه وی باشیم ؟ چرا آب به آسیاب دشمن می ریزیم؟ چرا اجازه می دهیم عده ای انگشت شمار از شکست خوردگان سیاسی که تا دیروز منتظر فرصت بوند با مخالفت خود  از کاه کوه بسازند؟ مگر وقتی نماینده دیگر شهرمان سرکار خانم مریم عبدالهی از جناب آقای پزشکیان حمایت کرد آیا طرفداران آقای جلیلی به وی اعتراض کرده و یا خدای ناکرده  توهین و یا برخورد بد کردند؟ بله ، ما دوست داشتیم آقای اسماعیلی هم از آقای پزشکیان به خاطر حمایت بی دریغ مردم میانه و ترکمانچای از ایشان حمایت میکرد ولی دمکراسیکه ما از آن دم می زنیم یعنی همین،، ،،  بالاخره هرچه بود گذشت و هرگز به عقب باز نخواهیم گشت ،  ولی اجازه ندهیم با این مخالفت ها از پیگیری مطالبات و مشکلات شهرمان از نمایندگان خود  غافل باشیم.  مطمئن باشید سیاست آنقدر معنادار است که چه بخواهیم و چه نخواهیم فرداروزی قطعا آقای اسماعیلی نماینده شهرمان را در کنار آقای پزشکیان رئیس جمهور منتخب خود خواهیم دید  لازم میدانم اشاره کنم از اینگونه سیاست بازیها بنده به خاطر شغلی که داشتم در طول خدمتم زیاد دیده ام به قول قدیمی ها سیاست همین است و پدر مادر ندارد. لذا  بار دیگر تاکید می کنم همه باید برای حل مشکلات شهرمان  در کنار نمایندگان شهرمان  بوده و با کمکهای بی دریغ دولت نهم که در راس آن یکی از مردان بزرگ آذربایجان عزیزمان  قرار دارد بر مشکلات شهرمان فائق آییم انشاالله.