آزادی بیان یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است که به افراد اجازه می‌دهد تا نظرات و اندیشه‌های خود را بدون ترس از تبعیض، دخالت یا مجازات، ابراز کنند. این حق، نه تنها شامل اطلاعات و ایده‌های مورد پذیرش عموم میشود، بلکه شامل آن دسته از نظراتی نیز میشود که ممکن است توهین‌آمیز، شوکه‌کننده یا ناراحت‌کننده باشند.
اما مشاهدات حاکی از آن است که برخی نویسندگان در سایت صدای میانه، با انتشار مطالب دارای اشتباهات املایی و نگارشی و محدود کردن امکان بحث و تبادل نظر، زمینه را برای محدودیت آزادی بیان فراهم میکنند. در این میان، نوشته‌های آقای احمدزاده نیز به چشم می‌خورد.
ایشان در یکی از مطالب خود، به احدی از نمایندگان مردم میانه در مجلس شورای اسلامی اشاره کرده و گفته است که این نماینده "هرگز تحمل بروز تصادفات وسایل نقلیه به همراه مرگ و میر و مجروح شدن همشهریان عزیزش را نداشت". با توجه به این اظهارات، انتظار می‌رود که این نماینده پیگیر مصوباتی باشد که به افزایش ایمنی محورهای مواصلاتی و کاهش تصادفات در منطقه منجر شود.
در این راستا، در مورخ ۲۸ آذرسال گذشته خبری در وبسایت صدای میانه منتشر شد مبنی بر اینکه "بر اساس مصوبه جلسه کمیسیون ایمنی راه‌های استان، تردد وسایل نقلیه سنگین در محور بستان‌آباد-میانه-سرچم، از این پس باید از طریق آزادراه تبریز-زنجان انجام شود و تنها در روزهای برفی و بارانی، امکان لغو این محدودیت با تشخیص پلیس راه وجود دارد."
پرسش من از آقای احمدزاده این است که نماینده‌ای که تحمل مرگ همشهری خود در اثر تصادف را ندارد، چه اقدامی برای اجرایی شدن این مصوبه انجام داده است؟ جناب احمدزاده! واژه "تصادف" را در کانال تلگرامی صدای میانه سرچ کنید و ببینید که فقط بعد از این مصوبه، چند نفر در این محور جان خود را در اثر تصادف با وسایل نقلیه سنگین از دست داده‌اند.
همچنین آقای احمدزاده نوشته که طرح چهارباندهٔ اتوبان سَرچَم میانه بعد از ده سال، متأسفانه حتی یک کیلومتر از آن زیر بار ترافیک نرفته بود. پرسش دیگر این است که اکنون چند کیلومتر از این پروژه به بهره‌برداری رسیده است؟ ارائه این اطلاعات می‌تواند به درک بهتر پیشرفت این پروژه کمک کند.
در حالی که تعریف و تمجید از مسئولان می‌تواند بخشی از محتوای رسانه‌ای باشد، اما باید در کنار آن فضایی برای نقد سازنده و ارائه دیدگاههای مختلف نیز فراهم شود. در ضمن، مطالبی که صرفاً به ستایش از مسئولان می‌پردازند، باید در بخش اخبار ادارات و روابط عمومی قرار گیرند تا خوانندگان بتوانند تفاوت بین گزارش‌های خبری و محتوای تبلیغاتی را تشخیص دهند.
آزادی بیان باید با دقت و مسئولیت‌پذیری همراه باشد. نویسندگان باید به دنبال ارتقاء دقت و شفافیت در نوشته‌های خود باشند و فضایی برای بحث و تبادل نظر فراهم کنند تا همه صداها شنیده شوند. این امر به تقویت دموکراسی و پیشرفت جامعه کمک میکند.
بنابراین، رفتار آقای احمدزاده در محدود کردن بحث و تبادل نظر و انتشار مطالب با ایرادات املایی و نگارشی، نه تنها به اصول آزادی بیان آسیب می‌زند، بلکه به اعتبار رسانه‌ای که برای آن می‌نویسد نیز لطمه می‌زند. اصلاح این رویکرد می‌تواند به بهبود گفتمان عمومی و اعتماد به رسانه‌ها کمک کند.
