زراعتی به نام زراعت چوب

در کشور ژاپن در امور باغبانی و جنگلداری تکنیکی به نام "دایسوگی" وجود دارد که در این تکنیک تنه اصلی درخت سرو به شکلی هرس میشود تا درخت مجبور می‌شود در قسمت های بالایی، تنه هایی با تعداد بیشتر و به شکل صاف و یکدست داشته باشد.

دقیقا همانند تصویر پایین

حالا این تکنیک را با جنگل ها و طبیعت ایران مطابقت بدهید. آیا شبیه هم هستند؟؟؟

مطمئنا شما هم شاهد تردد محموله های الوار در سطح شهرستان میانه بوده اید، در چندسال اخیر بسیاری از درختان شهرستان میانه و سایر شهرستان های آذربایجان شرقی و میتوان به صراحت گفت کل کشور توسط سودجویان و دلالان قطع شده است. برخی از دوستان ممکن است بگویند: خب آنها هم باید امرار معاش کنند.

بله کاملا درست است همه ی مردم باید درآمد داشته باشند اما نه به هر قیمتی، تفاوت بسیار است با کسی که درختی میکارد و در زیر سایه عابران و مسافران استراحت میکنند با آنکه ریه های زمین را قطع و آنرا برای سود بیشتر قاچاق میکند، بارها در همین سایت صدای میانه خوانده ایم که تعدادی محموله قاچاق چوب توقیف شده است. اما بهتر است ماهم مثل سایر کشورهای جهان به فکر زیستگاه و کره زمین باشیم، طبیعت را دوست بداریم تا آنهم با انسانها مهربان باشد. 

 

طرح یک پیشنهاد:

زراعت چوب بهترین امرار معاش برای کسانی است روزگار خود را با قطع درختان و فروش چوب می‌گذرانند، در این زراعت درختانی کاشته می‌شود که سریع رشد می‌کنند (صنوبر-پالونیا) و میتوان از آنها در صنایعی همچون کاغذسازی، کبریت سازی، تولیدMDF و... استفاده کرد. 

اگر با دقت به این مسئله نگاه کرد، به راحتی میتوان دریافت که زمینه ای است برای ایجاد صنایع تبدیلی و احداث کارخانجاتی که مواد اولیه آنها چوب است.

در شهرستان میانه که با وجود اقلیم مناسب، خاک حاصل، رشد انواع درختان (مثمر و غیر مثمر) و... پتانسیل زراعت چوب در این منطقه فراهم است که توجه مردم منطقه و مسولین را می طلبد، همچنین این امر باعث افزایش روند مهاجرت معکوس (شهر به روستا) و توسعه نقاط روستایی شهرستان می‌گردد.

در تصویر ذیل مراحل اجرای زراعت چوب در اراضی شخصی و دولتی (ملی) بصورت روشن بیان شده است. 

منبع تصویر: سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور

در کشور سوئد به ازای قطع هر درخت باید 3 نهال کاشته شود که متاسفانه ما در میانه فقط قطع درختان را می‌بینم که سود آنهم در جیب چند نفر میرود نه همه جمعیت شهرستان یا کشور، این درختان سرمایه های ملی و جهانی هستند فقط برای یک باغ یا یکنفر نیستند برای تمام ساکنان زمین اند.

قدر آنها را بدانیم

برای سلامتی خود و آیندگان درخت بکاریم.