باورش سخت است که بیش از 100 معبر تهران به نام شهرهای داخلی و خارجی است اما نام میانه حتی بر سر یک کوچه بن بست در تهران هم نصب نشده است! این موضوع شاید برای بسیاری، بی اهمیت باشد اما مگر تبلیغات، چیزی جز تکرار یک نام و در ذهن ماندن برای خرید یا تعامل است؟
شهرهای ایرانی که اکنون در نامگذاری خیابانهای تهران از آنها استفاده شده است، ریز و درشت هستند و حتی شهرهای کوچکی مانند نطنز، آران بیدگل و ملکان هم برای خودشان نامهایی در تهران دارند.
در میان اسامی خیابانهای تهران اگر فقط به نام شهرهای شمالغرب کشور نگاه کنیم، خیابانهایی به نام شهرهای زنجان، اردبیل، ارومیه، تبریز، همدان، سنندج و قزوین برخورد می کنیم که مراکز استانی هستند اما شهرهای همتراز یا کوچکتر از میانه هم زیادند که نام خیابانی از تهران برای آنها تصویب شده است، از شهرهایی مانند:
- خیابان دامغان
- خیابان شوش
- خیابان رشت
- خیابان گرگان
- خیابان تاکستان
- خیابان بیرجند
- خیابان زابل و ...
گرفته تا شهرهای اطراف خودمان مانند:
- خیابان مراغه در منطقه ولیعصر
- خیابان مرند سمت خیابان امام خمینی
- خیابان جلفا سمت سیدخندان
- خیابان آذرشهر سمت سیدخندان
- خیابان اسکو در منطقه انقلاب
- خیابان سراب سمت سهروردی
- خیابان خوی در منطقه میرداماد
- خیابان ملکان در ناحیه کمیل
خیابانهای تهران از نام شهرهای خارجی نیز پر است و خیابانهایی به نام سئول، برلین، استانبول، وین، بخارست، نوفل نوشاتو، آتن، بغداد، دمشق، پکن و ... را زیاد می بینیم که غالباً خیابانهایی است که سفارت کشور مربوطه در آن مستقر است.
اسم شهر میانه حتی بصورت جناس هم، به معنای وسط می توانست در بسیاری از خیابانهای حد واسط دو خیابان نامگذاری شود ولی هرگز چنین نشده است و نام یکی از کهنترین شهرهای ایران در میان معابر تهران خالی است. شاید اصلاً بخاطر دو پهلو بودن نام میانه، از آن استفاده نمی شود. اگر نام شهر میانه بصورت تحریف نشده و واقعی یعنی میانا بود، بسیاری از مشکلات ما در تحقیق هم حل می شد و با جستجوی واژه "میانا" اختصاصاً فقط شهر میانه را پیدا می کردیم نه با هزاران جمله و متن که ربطی به میانه ندارند.
با امید به روزی که نام واقعی "میانا" برگردد. این نام برای فارسی زبانان، نامتعارف نیست همانطور که ازنا در لرستان، ازنه نشده است و خاروانا در استان خودمان، خروانه نشده است!