روزیاتو: در این مطلب روزیاتو، گشتی در «زشتترین شهر جهان» خواهیم زد که فقط یک ساعت با لندن فاصله دارد. شهری مملو از خانههای پلمپ و مهر و موم شده و ساختمانهای متروکه است؛ شهر محل سکونت یک کودکآزار پدوفیل و قاتل سریالی بدنام!
شارلروآ که زشت ترین شهر دنیا لقب گرفته در بلژیک واقع شده است. این شهر خانه هایی دارد که درب آنها پلمپ و مهر و موم شده است و کارخانه های صنعتی متروکه و به حال خود رها شده اند؛ کارخانه هایی که زمانی قلب صنعت زغال سنگ این کشور بوده اما امروزه با متروکه شدن آنها، زخمهای صنعت معدن همچنان شهر را به ویران تبدیل کرده است.
تورهای گردشگری در زشت ترین شهر دنیا
هنرمند Nicolas Buissart که در شارلروآ ، شهر زادگاهش، تور برگزار میکند، توضیح داد که چرا جذابیتهای این شهر زشت را دوست دارد.
در سال ۲۰۰۹، خوانندگان روزنامه هلندی De Volkskrant شارلروآ را “زشت ترین شهر جهان” نامیدند.
نیکلاس گفت که وقتی مقاله منتشر شد، “فرصت بازاریابی عالی” برای شارلروآ دید. او توضیح داد: «اگر شما یک شهر را زشت می بینید، ممکن است حتی «زشت ترین» باشد!»
او خیلی سریع با دوستش وبسایتی ساخت و «ماجراجویی شارلروآ» را تبلیغ کرد. خیلی زود، صدها نفر برای تورهایشان ثبتنام کردند. به گفته نیکلاس، در ابتدا مقامات محلی و گروه های توریستی از او متنفر بودند، اما کم کم مورد استقبال قرار گرفت.
او گفت: «من تاریخ شارلروآ را برای بازدیدکنندگان توضیح می دهم و سپس همگی به کارخانه ها سر می زنیم. من کلید برخی از ساختمان های متروکه را دارم. بنابراین، می توانم محیط اطراف آنها را به گردشگران نشان بدهم. اگر هوا خوب باشد، میتوانیم از تپه ای بالا برویم که از مواد زائد استخراجی از معدن درست شده است. بعد از آن، به بارها و رستوران هایی می رویم که میتوانیم از آنها بازدید کنیم.»
زشت ترین شهر دنیا در کشور سیاه
بلژیک پس از انگلستان، اندکی پس از کسب استقلال خود در سال ۱۸۳۰ صنعتی شد.
جنوب کشور، در والونیا در اطراف شارلروآ، با رونق زغال سنگ مواجه بود و به نیروگاه صنعتی کشور تبدیل شد. از آن به بعد، بلژیک نام مستعار “کشور سیاه” را به خود اختصاص داد.
اما پس از دهه ۱۹۵۰، با سقوط ثروت زغال سنگ و تبدیل شدن نفت به سوخت غالب، صنعت بلژیک به شمال کشور و سواحل دریای شمال آن نقل مکان کرد.
در الگویی که در بسیاری کشورها مانند بریتانیا، ایالات متحده و فرانسه تکرار شد، بخشهایی از بلژیک رو به زوال صنعتی رفت.
شارلروآ در دهه های اخیر به دلیل نرخ وجود بالای جنایت، محرومیت و زوال عمومی بدنام شده است.
آمارهای اخیر نشان می دهد که ارقام بیکاری افسارگسیخته در شارلروآ ۲۰ درصد بوده. در حالی که این رقم در کل کشور حدود ۶ درصد است.
کمی در ۴۰ مایلی جنوب بروکسل، جمعیت ۲۰۰ هزار نفری این شهر در کنار مجتمعهای مسکن دلهرهآور و کارخانههای پلمپ شده زندگی می کنند.
جذاب شالروآ به اینجا ختم نمی شود! «زشت ترین جاده بلژیک»، خیابان خاکستری پر پیچ و خم، Rue de Mons نیز در این شهر واقع شده است.
تیون ووتن، مردم شناس فرهنگی و عکاس جنگ، در یکی از مقاله های خود در مورد شارلروآ نوشت: «معتادان به مواد مخدر آشکارا در ساختمان های خالی هروئین مصرف می کنند. روسپی ها تجارت خود را زیر پل های هوایی در گوشه و کنار خیابان ها در چند خیابان دورتر از تالار اصلی شهر انجام می دهند.»
دو خط از پنج خط مترو که برای خدمات رسانی به شهر طراحی شده اند، هرگز به پایان نرسیده اند. ایستگاه های خالی ارواح اکنون به عنوان محل پایکوبی خرابکاران، هنرمندان گرافیتی و افراد معتاد تبدیل شده است.
خانه وحشت
در سالهای اخیر، این شهر برای از بین بردن ارتباط خود با یکی از مشهورترین ساکنان سابق خود که یک قاتل زنجیرهای بلژیکی و پدوفیل مارک دوترو است، تلاش کرده است. او در سال ۱۹۹۶ به دلیل ربودن شش دختر بین ۸ تا ۱۹ سال، تجاوز و شکنجه آنها دستگیر شد که چهار نفر از این دختران کشته شدند.
“خانه وحشت” سابق در شارلروآ در ماه ژوئن سرانجام تخریب شد تا تبدیل به یک باغ عمومی شود.
نیکلاس توضیح داد که شهر شارلروآ فقط “زشت” نیست، بلکه “خسته کننده” هم هست.
همان حزب سیاسی سوسیالیست که ۴۰ سال شهر را اداره کرده بود همچنان وجود داشت و طبقه متوسط و طبقه بالا به حومه شهر نقل مکان کرده بودند. مردم نمی خواستند به مرکز شهر بازگردند.
در سال های اخیر تلاش هایی برای پاکسازی برخی از فرسوده ترین نقاط شهر صورت گرفته است. مثلا مقامات محلی مسیرهای دوچرخه سواری را در کنار کارخانه های سابق ایجاد کرده اند و یک مجتمع صنعتی قدیمی به موزه و مرکز آموزشی تبدیل شده است.