مادران آسمانی مادر شدی که نوحه ی فرزند سر کنی/ شاید جهان بی خبری را خبر کنی/ مادر شدی اگرچه زمانه امان نداد/ آغوش خویش وقف سرور پسر کنی/ با قامت رشادت ، آنقدر خم شوی/ تا راحت از حصار مصیبت گذر کنی.../ بنشین و بر مزار پسر شمع شو ، بسوز !/ تا شام شوم مظلمه را در به در کنی/تابوت شرحه شرحه ی فرزند را مگر/ مانند پاره پاره ی قرآن به سر کنی تاریخ انتشار:۲۰ فروردين ۱۳۹
۴ - ۱۱:۱۲-09 April 2015
منبع : www.tabnak.ir