دروغ پردازی پوپولیستی
پرداختن اهالی سیاست به دروغ "بزرگ و عوام فریبانه" و در عین حال "ساده و عامه فهم"، مفهوم جدیدی در عالم سیاست نیست. تئوری اصلی این نوع دروغ آن است که اگر دروغی هر چه قدر هم غیرمنطقی و بزرگ، ساخته و پرداخته و تکرار شود، تعداد قابل توجهی از مردم عامه باورش خواهند کرد. مثل همان نفتی که قرار بود سر سفره مردم بیاید و سر از کجاها در آورد. جالب آن که هنوز هم برخی ها منتظرند تا سفره شان نفتی شود. این نوع دروغ در 30 سال گذشته جان تازه ای گرفته است که دولتمردان و سیاسیون دنیا از آن بهره ها گرفته و صدمات زیادی را به توده جامعه خود وارد نموده اند.
دروغ پوپولیستی دروغی است که قلب اکثریت مردم عادی و اغلب ضعیف و متوسط جامعه را از لحاظ آگاهی نشانه می رود و در جوامعی که غالب توده مردم را قشر کم آکاه و ناآگاه تشکیل می دهد، رواج و خریدار بیشتری دارد. این نوع دروغ در اغلب موارد عوام فریبانه است، اما ممکن است دامنه آن گسترده تر شده و تا حد مردم فریبی فراتر رود. این نوع دروغ ها گاه بسیار ناشیانه و گاه زیرکانه است ولی آن چه مهم است عامه فهم و به اندازه کافی دهن پر کن است. دروغ پوپولیستی مفاهیم علمی و فراتر از درک توده کم آگاه جامعه را در بر نمی گیرد. پوپولیست های دروغگر ناشی، موجبات خنده ای تلخ در جامعه را فراهم می کنند و زیرک ترها دروغ شان سال ها ممکن است پردوام و فریبنده باشد.
در زیر فهرست وار به ویژگی های دروغ و دروغگوی پوپولیستی پرداخته می شود.
دروغ پوپولیستی:
· برای خواص یک دروغ شاخدار و برای عوام یک اتفاق دلربا، امیددهنده و هیجان انگیز است.
· بهت برانگیز است، به خاطر دوری از واقعیت برای خواص و به دلیل جذابیتش برای عوام.
· نزد اهل نظر مضحک و خنده دار و نزد مردم عادی فاخرانه و تحسین برانگیز است.
· مخاطبش یک یا چند نفر و یا یک جمع و گروه نیست، بلکه توده یک جامعه مدنظر خواهد بود.
· در عین حال که عالمانه و دانش مدارانه جلوه می کند، به شدت از معرفت و علم فاصله دارد.
· نردبان و میان بری است برای رسیدن سریع به موفقیت های زودگذر.
· کهنگی، تحجر، سطحی و کوته نگری حامیان اصلی آن هستند.
· مدرنیته، فن آوری اطلاعات و ارتباطات قاتلین اصلی اش هستند.
· در اصل به شدت شکننده است، ولی آشکار شدن آن در بین توده مردم به زمانی نسبتاً طولانی نیاز دارد.
· ...
دروغگوی پوپولیست:
· از شهرت عام و خاص برخوردار می شود.
· نزد خواص کودن و نزد عوام نابغه است.
· در اوج بی سوادی و غفلت، نقابی از علم بر چهره دارد.
· از هوشی سرشار و به شدت سیاه برخوردار است.
· به طرز آزاردهنده ای غیرپاسخگو، مغلطه باز، سفسطه گرا و فرافکن است.
· تا زمانی که مردم عامه اکثریت را در جامعه تشکیل می دهند، هراسی از آشکارسازی خواص ندارد و اغلب آنها را به مضحکه می گیرد.
· از بیماری های روانی خاص از جمله چندشخصیتی بودن، شیزوفرنی، روانپریشی، اختلالات خلقی و ... در عذاب است.
· از پرسشگری وحشت دارد و در عین حال این هراس را همواره پنهان می کند.
· از اعتماد به نفس کاذب شگفت آوری برخوردار است.
· روی فریب عوام حساب بیشتری باز می کند تا مجاب کردن خواص
· در مباحثات به طرز فاجعه باری ضعیف است ولی کم نمی آورد.
· به هیچ شیوه ای نمی توان وی را از رو برد.
· ...
به امید صلاح و اصلاح
سلیمان جمشیدی