آقای مهندس سید بهلول حسینی،
نماینده محترم شهرستان میانه در مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام،
در ابتدا لازم است از روحیه "عدم مداخله گرانه" شخصی تان در امور درون سازمانی نهادهای مختلف شهرستان و غیرمرتبط با شغل شریف تان و نیز پافشاری بر صداقت و روشنگری های شجاعانه و بی پرده با تاکید بر اصل واقعیت نمایی به مردم عزیز در لباس وکالت مردم آگاه و بیدار شهرستان میانه، قدردانی و تشکر نماییم. از این که برای دومین بار، وظیفتاً برای تذکر و راه و چاه نمایی و هشدار در مورد دخالت های بی جا در دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه، به این واحد مشرف شده و با احساس خطر و وظیفه در جمع دانشگاهیان که نه، مسولین ارشد این مجموعه حاضر شدید، بی نهایت منت دار و مدیونیم.
با این وجود، سوالات و ابهاماتی ذهن ناقص شخص بنده را به خود مشغول کرده که احتمالاً دغدغه تعدادی دیگر نیز باشد که اگر مقدور بود مایلیم پاسخی در خور و غیرفرافکنانه و غیرتوجیهی دریافت کنیم.
1 – دفعۀ گذشته که با اولین دخالت آشکار وارد دانشگاه شده و ارشاد فرمودید، چه پیامدی غیر از تشدید این دخالت ها با هدف فتح جناحی دانشگاه عاید شد؟ با آگاهی از دخالت های بعدی که با عبور زیرکانه آنها از کانال تایید ستاد جنابعالی با پادرمیانی خانم ها و آقایان ذی نفوذ، مشروعیت یافت چه اقدام مؤثر و غیرمؤثری انجام دادید؟ فکر نمی کنید به جای ملامت بی هزینه و آسان مسولین بی تقصیر و تحت فشار دانشگاه، بهتر بود مراجع دیگری را برای آگاهی رسانی و اقدام عاجل برای این کار انتخاب می کردید؟ و هم اکنون چه انتظاری از افرادی که با آنها جلسه داشتید، دارید؟ آیا تصورتان این است که این مسایل را آنها و ماها نمی دانیم و همه را از خواب غفلت بیدار نمودید؟
2 – اطرافیان دانشگاهی شما به دلیل بی اعتنایی، بی اعتمادي و عدم مشورت گیری صحیح، ناامید شده و حتی رویگردان شده اند. نیک بنگرید تعداد دانشگاهیان اطراف شما و جناح مقابل چند به چند است؟ آنها چه می خواستند و گرفتند و اطرافیان دانشگاهی شما چه می خواستند و چه دادید؟ آیا آنها غیر از اصرار به شما به درک حقیقت و پذیرش واقعیت چه می خواستند و چرا با اصرارتان به فرار از مصلحت و واقعیت، فراری شان دادید؟ الان، با توجه به عدم حضور این افراد، فکر نمی کنید اطلاعات مقلوب و غیرصحیح از مسیری ناصواب حداقل در زمینه دانشگاه به شما می رسید و می رسد و آیا فرصت آن نشده که حداقل در اندک زمان باقی مانده از فرصت نمایندگی تان، از ایشان حداقل دلجویی کرده و از بابت ویرانی های ایجاد شده در دانشگاه که مسلماً شما هم سهمی در آن داشتید و دارید، از ایشان و نیز مجموعه دانشگاه حلالیت بطلبید؟
3 - دخالت های بی جای برخی مسولین که فرمودید پدیده جدیدی نیست و این گونه نیست که شما هم اخیراً از این قضیه آگاه شده باشید. آقای مهندس بزرگوار، یک دفعه چه اتفاقی واقع شد که از این خواب سنگین و طولانی برخاسته اید؟ فکر می کنید مردم چه فکری در آستانه انتخابات خواهند کرد؟ ایضاً، فکر نمی کنید اگر به فرض نوشدارویی هم در آستین داشته باشید، "سهراب" مرده باشد؟
4 - دخالت هایی که فرمودید آن قدر ناشیانه و خطاکارانه بود که خود مداخله گران هم از آن پشیمان شده اند به همان شکل که شما هم احتمالاً اخیراً از اعماق فاجعه باخبر شده و احساس گناه می کنید. فکر نمی کنید آنها به دلیل دخالت و شما به دلیل بی توجهی و بی تدبیری در قبال وقایع دانشگاه، به یک اندازه گناه کار باشید و کسی نیز لازم باشد تا برای ملامت به محضر حضرتعالی مشرف شود؟
5 – بارها فرموده اید که دخالت از بنده را انتظار نداشته باشید. شما به حق دخالت نفرمودید و البته به همین دلیل هم بایستی مورد ستایش قرار گیرید، اما آیا بهتر نبود تا آخر همین راهبرد را اتخاذ می کردید؟ خدای نکرده این تشریف فرمایی تان ممکن است تعبیر به دخالت شود.
6 - زمانی که این دانشگاه به اقدامات حیاتی برای بیرون آمدن از وضعیت اورژانسی نیاز داشت، شما مشغول گوش سپردن به تخریب های جهت دار و دریافت مشاوره از مشاورانی ناآگاه، کم مایه، مغرض و فریب خورده شدید. به حرف صالحان بی غرض و دلسوز هم گوش ندادید تا این گونه شود که دو بار به علتگاه رفته و به جای ملامت خود، عامل یا عاملین، به نکوهش معلولین بپردازید.
7 - هم اکنون که نهادینه کننده اصلی این دخالت ها دیگر در راس امور نیست و تا حد زیادی هم مسیر این دخالت ها سد شده است، فکر نمی کنید اقدام شما (البته اگر اقدامی باشد) خیلی دیر - می خواهد - آغاز شود؟
8 – به واقع هدف تان از این حضور چه بود؟ هر چند انگیزه تان را می توان تا حد زیادی حدس زد.
در پایان امیدوارم مرقومه اینجانب را با نظر نقدپذیرانه و نه تخریب پندارانه مطالعه فرموده و جسارت بنده را با انگیزه تراشی های غیرواقع تعبیر به خلاف نفرمایید. باشد که وقایع دانشگاه، تجربه ای آموزنده و بیدارگرانه برای همه ما باشد.
به امید صلاح و اصلاح
سلیمان جمشیدی
3 شهریور 1394
