چندی است رویه حسنه ای توسط جناب آقای دکتر سرمست استاندار فعال و کوشای آذربایجان شرقی کلید خورده است.
سنت «سه شنبه های اقتصادی»
ایشان با مراجعت بدون واسطه به واحد های صنعتی و پروژه های تولیدی ضمن درک و معاشرت نزدیک با فعالان اقتصادی پای درد دل ایشان نشسته و با مشاوره و هم فکری آنها ضمن هدایت صحیح منابع در صدد تقویت و رشد و تعالی آنها مساعدت های لازم را بعمل می آورند.
این دیدار ها در این هفته به بناب اختصاص یافت.
در این دیدار دکتر سرمست ضمن بازدید از کارخانجات بناب و جلسات متعدد با تولید کنندگان و صنعتگران قول مساعدت و تخصیص اعتبارات لازم را جهت شکوفایی هرچه بیشتر صنعت بناب دادند.
مردم بناب ؛ از دیر باز به فعالیت ، و اقتصادی بودن ، مطالبه گر بودن و پیگیر منش بودند زبانزد خاص و عام هستند.
پس از مختصری تحقیق در امار های اقتصادی می توان دریافت رشد و توسعه شهرستان های شبستر، آذرشهر بناب از خود تبریز پیشی گرفته است.
در شهر ما میانه اما قضیه صنعت؛ با کل استان تفاوت های عجیبی دارد.
به طور واضح در کشور صنعت دارای دو بخش خصوصی و دولتی می باشد.
متاسفانه در شهرستان میانه بواسطه عدم مطالبه مناسب در حوزه صنعت عقب ماندگی و توسعه نیافتگی به وضوح در این حوزه قابل رویت و مشاهده است.
نتیجه آن ؛ مهاجرت بالا و بیکاری قشر جوان و...
طبق آمار رسمی روزانه حدود ۴۰۰۰ کارگر جهت کار به واحد های صنعتی بناب و شبستر مراجعه می کنند وضعیت شهرک صنعتی میانه در مقایسه با آن جای بسی تامل دارد.
کار های سیستماتیک حمایتی از سوی نهاد های دولتی مانند ستاد تسهیل فضای کسب و کار یا امثالهم نیز بواسطه عدم تخصیص اعتبار لازم و نبود لابی گری مناسب جهت اختصاص منابع به این حوزه کم ثمر رویت می شود.
با اشارات فوق و وضعیت فعلی توسعه میانه، پیشنهاد می شود مدیران و تلاشگران عزیز میانه ای نیز با الگو برداری از استاندار عزیز ، جناب آقای دکتر سرمست به صورت میدانی پای کار آیند.
در موارد متعدد از سوی مدیران تصاویری تحت عنوان جذب سرمایه گذار در شهرستان میانه در فضای مجازی منتشر می شود که بیشتر شبیه کار تبلیغاتی است تا عملیاتی !
بیایید صادقانه بررسی کنیم؛
برای سرمایه گذار جهت ریسک پذیری و نشر سرمایه چند فاکتور اساسی لازم است؛
امنیت اقتصادی منطقه مورد نظر
وجود زیرساخت
وجود نیروی انسانی ترجیحا ارزان و اموزش دیده
راه ترابری
مواد اولیه
و...
با کمی بررسی متوجه میشویم، در مواردی از گزینه های بالا میانه با چالش های اساسی رو بروست.
برای مثال در حوزه زمین با کاربری صنعتی از اواخر سال ۱۳۹۱ با توجه به اشباع زمین در شهرک صنعتی شماره یک شهید علی اکبر شهیدی علنآ امکان اختصاص زمین با امتیازات و تسهیلات دولتی در شهر میانه میسر نبوده و سرمایه گذاران از این امتیاز بهره مند نمی شوند.
در موردی دیگر که نیروی کار ارزان و آموزش دیده مطرح است بواسطه استقبال از گروه های آموزشی غیر صنعتی بواسطه عدم توفیقات صنعت در میانه تقریبا اقبالی از رشته های صنعتی نشده و این رشته ها در مقایسه با رشته های علوم انسانی وضعیت اسفناکی دارند.
موارد دیگر هم باید نقد بررسی شوند.
همین دوگزینه یعنی کافی است تا سرمایه گذار برای حضور منصرف و گزینه ها و شهر های دیگر را برای فعالیت اقتصادی بررسی نماید.
سرمایه گذار به دنبال بستر مناسب می گردد
تا ارزشمند ترین توشه خود که دارایی اوست را در آن به عرصه بیاورد!
اینک بررسی و حل این معضلات وظیفه کیست؟!
آیا نهاد سازمانی سکاندار رفع این موانع خواهد بود یا در نهایت به عکس انداختن در لوکیشن های مختلف یا تشکیل جلسات نمایشی ختم خواهد شد؟!
در نتیجه گیری باید اذعان داشت، برنامه ریزی ، پیگیری و دلسوزی است که شهرستان های بناب شبستر آذرشهر را به این نقطه رسانیده است.
نمایندگان محترم میانه در مجلس شورای اسلامی در این حوزه تکالیف و وظایف بسیار حساس و اساسی دارند، که امیدواریم بیش از پیش ضمن مطالبه صریح از مدیران شهرستان میانه مقدمه ساز ایجاد و توسعه زیرساخت و جذب تسهیلات به صنایع باشند.
امیدواریم و همچنان استوار در راه اعتلا و توسعه شهرستان میانه دلسوزانه تلاش می نماییم.
