تاکید بر استفاده از مدیران بومی ترجیح کسانی است که معتقد به پیاده سازی برنامه‌های اصولی و بلند مدت هستند. یک مدیر بومی با آشنایی به ساختار و فرهنگ و خاصیت رفتاری افراد شهر مربوطه می‌تواند متناسب با نیازمندی‌های آنان برنامه‌ای را طراحی یا اجراء کند. همین موضوع یعنی استحکام زیرساخت‌های بخش مدیریتی مجموعه مزبور!
مسلماً این تفکیک، صرف آشنایی شهری یک مدیر را واکاوی نخواهد کرد، کما اینکه در همین شهر بسیار مدیران غیربومی‌ای واجداند که به قول فردوسی باید به آنها گفت: ز داد تو بینم همه هرچه هست / دگر کس ندارد در این کار دست!
بنابراین دوری از خانواده و عدم سکونت در شهرِ سازمان متبوع، اجبار به حضور در شهر دیگر جهت ارتقاع و بهره‌برداری مسئولیتی در آینده، پروازی بودن برخی از مدیران غیر بومی، عدم حضور در زمان‌های لازم به بهانه‌ی تحصیل گاهاً در رشته ای کاملاً بی ارتباط با موضوع مدیریتی و... آفت‌های جدی یک مدیر غیر بومی تحمیلی است که نه تنها رسانه‌های جدیِ هیچ شهری چنین حضوری را برنمی‌تابند بلکه تجربتاً در گاه‌های مختلف ممکن است به جهت تغییر و برکناری وی، شهروندان نیز مداخله کنند.
بهداشت یکی از آن حوزه‌های بسیار بی‌پرده و لخت ماجراست که تعارف و شوخی در آن، نتیجه‌ای بی برگشت دارد. بهداشت و درمان یک ایستگاه جدی و پارامتر بسیار بولد برای قافلان بوده است؛ تمامی نسخه‌های چاپی و مجازی این نشریه حاکی از آن است که ما در طول سال‌ها الویت و دغدغه‌مان جان مردم این شهر بوده و ذره‌ای سازش و تسامح با احدی در این مورد به خرج نداده‌ایم و هرآنچه که باید عیان می‌شد را علنی ساخته‌ایم. لذا این کارنامه‌ی درخشان، شناسنامه‌ی این هفته‌نامه میباشد تا روزی اگر نبودیم، سجل و شجره فعالیت‌مان نشان دهد چیزی به اندازه‌ی سلامت جان شهروندان برای ما در کانون مداقه نبوده است.
در آستانه‌ی یک‌سالگی مدیریت دکتر سیمین‌فر؛ مدیر شبکه بهداشت و درمان میانه و به بهانه‌ی هفته‌ی بهداشت گفتگویی با ایشان داشته‌ام تا بگویند در یک‌سالی که از تحویل میز پرچالش مدیریت شبکه بهداشت می‌گذرد چه اقدامات صرفاً اجرایی و عملیاتی ملموس –نه کاغذی- از سوی ایشان صورت گرفته.
فریدون سیمین‌فر پزشک عمومی متولد روستای قره‌زیارت میانه و دانش آموخته‌ی دانشگاه علوم پزشکی ایران است که قبل از ورود به دانشگاه و در سال آخر دبیرستان، درس را به قصد عزیمت به جبهه رها کرده و پس از بازگشت از جبهه، در سال 68 وارد دانشگاه شده و در سال 75 با رتبه ممتاز از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده است. بعد از گذراندن طرح در آچاچی و مدتی کار بصورت قراردادی در روستاهای اطراف نهایتاً در سال 81 بصورت نیروی رسمی شبکه بهداشت و درمان میانه شروع بکار کرده است.
میگوید از زمان پیشنهاد پست فعلی تا متقاعد کردن خودش برای زیر بار رفتن چنین مسئولیتی یک سال در گیرو دار بوده تا اینکه آخر سر با فاصله گرفتن از برخی برنامه‌های شخصی زندگی‌اش و جدا از تعارفات مرسوم چون احساس تکلیف‌های ریاکارانه، ریاست شبکه بهداشت میانه را عهده‌دار شده است تا با آگاهی و منطق اداری، مجموعه‌ای را تحویل بگیرید که قرار است اولین روزی کاری‌اش را با 9 میلیارد تومان بدهی آغاز کند! این میراثی است که از ادوار قبلی برای وی به جا مانده است؛ از معوقات کارکنان و پرسنل تا بدهی برخی بناهای احداث شده!
از او پرسیدم مهم‌ترینِ اولویت‌ها و نیازهای شبکه بهداشت از دید او شامل کدام موارد است؛ میگوید در سطح شهرستان با احتساب اورژانس هوائی جمعاً 10 پایگاه اورژانس وجود دارد که از آن تعداد در حال حاضر 8 پایگاه فعال و 2 پایگاه بدلیل کمبود نیروی انسانی بصورت غیر فعال باقی است. تامین نیروی انسانی پایگاه‌ها از طریق جذب نیرو توسط دانشگاه علوم پزشکی تبریز باید صورت پذیرد که متقاعد کردن دانشگاه برای اکتیو کردن دو پایگاه ترکمنچای و سد آیدوغموش یکی از بایسته‌هایی است که اغماض از آن توجیهی ندارد و تلاش برای جذب نیرو و فعالیت همزمان هردو پایگاه را با رایزنی‌های که انجام شده، قریب الوقوع می‌داند. وی باور دارد اورژانس هوایی که با زحمات بسیار زیادی نصیب میانه گشته، یکی از افتخارات دوران مدیریت وی در شبکه بهداشت میباشد که در طول صحبت در این خصوص همواره تلاش و همراهی نمایندگان مردم در مجلس من باب موفیقت در کسب این امکان را از عوامل اصلی قلمداد میکند. به گفته‌ی وی، بعد از مرکز استان، میانه اولین شهری است که از این ضرورت برخوردار شده؛ ضرورتی که تا به لحظه آخر هر آن احتمال منتفی شدن آن به جهت تلاش نمایندگان دیگر شهرستانهای استان در راستای جهت‌دهی آن به سمت حوزه‌ی انتخابیه خود، وجود داشت. راغب است با غرور بیشتری در این مورد صحبت کند، بطوری که با تفاخر میگوید در چند ماه نخست شروع بکار اورژانس هوایی تا پایان سال 97 در مجموع 28 ماموریت برای این پایگاه به ثبت رسیده، اورژانسی که اعتبار آن مستقیماً توسط وزارت بهداشت تامین میشود.
سیمین‌فر میگوید جذب نیروی انسانی متناسب، همراه با اخذ تجهیزات به روز می‌تواند امنیت حوزه سلامت را تا حد بالائی تضمین کند. با همین پیش‌درآمد، ادامه‌ی بحث سوق به سمت مهم‌ترین مطالبه عمومی در سنوات اخیر را دارد؛ بحث و زخم کهنه MRI ! از ایشان خواستم بعنوان سورس مستند و متولی امر، یکبار برای همیشه صحیح-ترین ولو تلخ‌ترین پاسخ را بدهد. آیا دستگاه MRI نصیب میانه خواهد شد یا نه!
جواب جالبی داد؛ MRI خریداری شده و در انبار بیمارستان خاتم نگهداری میشود. لکن بحث برخی بهره‌برداری‌ها در سالهای اخیر سبب شده که پروسه‌ی راه‌اندازی آن با تاخیر مواجه شود. چند سال قبل که احداث ساختمان برای دستگاه MIR آغاز شد، نقشه‌ی آن متناسب با دستگاهی بود که خریداری نشده و ورود آن به شهر، در حد تخیل باقی ماند. دستگاهی که هیچ وقت کسی اثری از آن ندید و هرگز از گمرک ترخیص نشد! سیمین‌فر مدعی است دستگاه جدید و البته خریداری شده از نوع فیلیپس 5/1 تسلا بوده که بدلیل ارتفاع بیشتر نسبت به دستگاه‌هایی نظیر زیمنس، لازم است ساختمان مذکور به لحاظ ارتفاع، دست‌خوش تغییراتی نه چندان اساسی شود که با وصف موجود تا 2 ماه آینده احتمالاً دستگاه مستقر شده و به بهره‌برداری خواهد رسید!
استقرار اورژانس هوایی، نوسازی و خرید 7 دستگاه آمبولانس جدید برای پایگاه‌های اورژانس، افتتاح سه مرکز بهداشت، توسعه‌ی اتاق عمل بیمارستان خاتم الانبیاء، راه اندازی زباله سوز بیمارستان خاتم و ایجاد یا توسعه‌ی بخش زایمان جدید (LDR) از جمله کارهای انجام شده در طول یکسال مدیریت سیمین‌فر میباشد که معتقد است بخشی از این اقدامات با همراهی مسئولانی همچون فرماندار محترم به انجام رسیده است.
او میگوید در تلاش است تا برخی کارهای ناقص یا در شرف انجام را به نتیجه برساند؛ بخش اعصاب و روان بیمارستان خاتم از جمله‌ی آن مواردی است که سیمین‌فر باور دارد تا 3 ماه آینده آماده‌ی بهره‌بردای خواهد بود و به موازات آن تصفیه خانه بیمارستان برکت امام خمینی امری است که با جدیت در حال پیگیری است. پایگاه اسلام آباد اندیشه که رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز آن را "امید" نامگذاری کرده است در مرحله‌ی بهره‌برداری قرار دارد و پایگاه اورژانس هشترود به میانه که در نزدیکی کشتارگاه جاده میانه قرار دارد، کمی بعدتر از چند طرح قبلی و در سال جاری شروع به خدمات رسانی خواهد کرد. که در کنار موارد فوق، برای احداث 4 واحد پانسیون، قراردادی با پیمانکار نیز منعقد شده است. سیمین‌فر میگوید برای اخذ، نصب و راه‌اندازی دستگاه لاپاراسکوپی در بیمارستان‌های میانه، انرژی فراوانی از ناحیه وی، صرف شده که مدعی است با موافقت‌های اصولی صورت گرفته، دستگاه مذکور را می‌توان اخذ شده محسوب کرد!
مدیر شبکه بهداشت میانه اظهار می‌دارد که در سازمان تحت مدیریت وی کارهای بسیاری قابل انجام است لکن برخی محدودیت‌ها سبب میشود تا فرآیند پیشبرد پاره‌ای امور با اصطکاک بالائی مواجه شود! یکی از آن موارد عدم استقبال پزشکان غیر بومی از حیث اسکان در میانه میباشد. به شکلی که در سال گذشته عملکرد شبکه بهداشت میانه بدلیل کمبود پزشک عمومی در حوزه‌های گوناگون، در پائین‌ترین حد بوده که با تلاش مدیر شبکه و رایزنی‌های صورت گرفته با دانشگاه علوم پزشکی و با دستور مستقیم صومی؛ به اجبار 7 پزشک جذب شهرستان شده که از آن تعداد 4 پزشک بدلیل دوری از مرکز استان و عمدتاً بعلت اینکه مزایای قابل قبولی از پذیرش طرح در میانه عایدشان نشده قطع طرح کرده‌اند. تا بدان جا که بعد از قطع طرح به جهت اعمال فشار دانشگاه علوم پزشکی تبریز از این تمرد، جهت تصمیم‌گیری در خصوص طرح‌شان به وزارت بهداشت معرفی شده‌اند.
گفتگوی یک ساعته با فریدون سیمین‌فر حکایت از آن دارد که هرچند با ورود یک مدیر بومی درد آشنا به شبکه بهداشت میانه، اساسی‌ترین عنصر توسعه یک سازمان که نظم و برنامه‌ریزی است را می‌توان روشن‌تر و قابل درک‌تر از قبل دریافت کرد لکن رفع شماری از نابسامانی یا به تعبیری کمبودها، نیاز به اهتمام قاطع و همراهی و همبستگی مسئولانی دارد که شایستگی آنان در ماه‌های پایانی سال توسط ولی‌نعمتان و با تعمق در کنش‌های آنان سنجیده خواهد شد نه با کلام‌های بی‌محتوای تریبونی‌شان!
قافلان
