درحرفه پزشکی پزشک عمومی ، پزشکی است که بیماریهای حاد و مزمن را درمان می کند و خدمات پیشگیری و آموزش سلامت را به بیماران ارائه کرده و همه انواع بیماریها را مدیریت می کند لذا درمان اختلالات درونی مانند فشار خون ، بیماریهای قلبی ، دیابت و مشکلات ریه ، مغز ، کلیه ،معده و روده ، همچنین تجویز دارو یا انجام معالجه و دیگر مراقبت های پزشکی خاص برای درمان یا پیشگیری از بیماری یا صدمات ، مدیریت و درمان رایج سلامتی از قبیل عفونت ، آنفولانزا و سینه پهلو بعلاوه بیماریهای جدی شدید و پیچیده در جوانان ، بزرگسالان و افراد مسن از جمله وظایف یک پزشک عمومی است.
اخیرا در سفری کوتاه به زادگاهم میانه ، با خود گفتم یک گشتی به کوچه های قدیمی بزنم که یادآور خاطرات بسیار دل انگیز و به یاد ماندنی بود . از جمله این کوچه ها ،،،، کوچه نجاران بود به تابلوهایی برخورد کردم که ۹۹ درصد مطب پزشکان بومی بود با تشکراز ایزد منان گفتم خدایا شکرت،،، یک روزی در این کوچه فقط یک مطب بیشتر نبود ، آری یادم نمی رود حدود شصت سال پیش که کودکی بیش نبودم شاهد دامنگیر شدن همشهریان عزیز میانه ای بویژه روستائیان فهیم به انواع و اقسام امراض بویژه در روستا ها بودم که نه متخصصی و نه پزشکی وجود داشت که بتواند همه بیماریها را تشخصیص داده و در مان کند شهرحدود پنجاه هزاری نفری آن روزمیانه از نظر بهداشتی درمانی فقط چشم انتظار چند دکتر محلی بودند که برای نوبت گرفتن در مقابل مطبشان ساعت ها صف می کشیدند. تا بتوانند توسط آنان ویزیت شوند.
یکی از این پزشکان عمومی که صبح و بعد ازظهر در خدمت بیماران بود مرحوم آقای دکتر حمید پناهی بود.
پزشکی که خدمت به همشهریان میانه ای جزء افتخارات زندگی وی محسوب می شد، گرچه اهل تبریز بود ولی برای اَدای دیِن خود به بیماران ، میانه را انتخاب کرده بود ودر رسیدگی به وضعیت درمانی میانه ایها چنان علاقمند و وظیفه شناس بود که مردم میانه وی را به عنوان نماینده شهر خود در مجلس شورای ملی آن زمان انتخاب کردند. مرحوم آقای دکتر پناهی اصالتا اهل تبریز ، ولی عاشق خدمت به بیماران شهرمان میانه بود خدمات صادقانه سالهای طولانی مرحوم دکتر پناهی به مردم شریف میانه جزء روزهای به یاد ماندنی است.
آن مرحوم، حمید پناهی شریف نام داشت که قبل از آن حمید پناهی نوبریان بود وی دارای ۴فرزند ، یک پسر و سه دختر بود . مرحوم دکتر پناهی در سال ۱۳۱۰ درشهر تبریز به دنیا آمد دوران ابتدایی ، راهنمایی و دبیرستان را دراین شهر گذرانده و در سال ۱۳۲۷ پس از اخذ مدرک دیپلم و معافیت ازخدمت سربازی برای ادامه تحصیل عازم ترکیه شد و از دانشگاه استانبول این کشور فارغ التحصیل و پس از گذشت چند سال در سال ۱۳۴۱ سکونت در میانه را انتخاب کرد و یکسال به عنوان پزشک عمومی درسازمان جوانان شیرو خورشید آن زمان به مداوای بیماران پرداخت و سپس از آنجا استعفا داده و در در کوچه نجاران مطب دایر کرده به طبابت خود ادامه داد. خدمات ارزنده مرحوم دکتر پناهی باعث شد بازاریان ، معتمدین محلی و مردم از وی به خواهند به عنوان وکیل شهرشان در مجلس شورای ملی آن زمان خود را کاندیدا کند .
گرچه نخست سعی کرد تا بتواند آنان را از این درخواست منصرف کند اماهرگز موفق به اینکار نشد . تا اینکه در سال ۱۳۵۰ مرحوم دکتر پناهی با اکثریت آرا به عنوان نماینده مردم میانه انتخاب و تا سال ۱۳۵۴ در بیست و سومین دوره مجلس شورای ملی به قانونگذاری پرداخت که انصافا در این دوره منشاء خدماتی چون رسیدگی به وضعیت درمان و پیگیری اجرای طرح اگو میانه شد .
مرحوم دکتر حمید پناهی پس از اتمام دوره نمایندگی در مجلس بر خلاف سایر نمایندگان خدمت به مردم میانه را به اقامت در تهران ترجیح داده و مجددا به میانه برگشت و به طبابت خود در همان مطب سابقش ادامه داد. یکی از ویژگیهای مهم مرحوم دکتر پناهی، این بود که همیشه در خدمت مردم بودو صبح و بعد از ظهر یکسره در خدمت بیماران بویژه مریضهای نیازمند بود. آن مرحوم همانند سایر پزشکان شهرمان به بیماران نیازمند اهمیت ویژه ای قائل بود بطوریکه هرگز دیده نشده بود مریضی از مطب وی ناراضی خارج شود.
وقتی از مرحوم دکتر پناهی سوال می شد شما چرا شهرخود تبریز را رها کرده و در میانه به طبابت می پردازید پاسخ می داد من برای مدت کوتاهی به این شهر آمده بودم ولی به خاطر لطف و محبت میانه ایهای با شخصیت نسبت به اینجانب تصمیم گرفتم آموخته هایم در علم پزشکی را خالصانه در خدمت و درمان بیماران این شهرقرار دهم و نتیجه اش آن شد که همین مردم بنده را به عنوان وکیل قانونی خود جهت حضور در مجلس شورای ملی انتخاب کردند.
بنا به گفته فرزند آن مرحوم،، جناب دکتر کامبیز پناهی که به حمدالله امروز یکی از جراحان حاذق کشورمان به شمار می رود پدر مرحومشان موفقیت یک پزشک را در داشتن اخلاق خوب و درمان صحیح بیماران می دانست و تاکید داشت بیماری را که برای اولین بار ویزیت می کردم وقتی برای بار دوم با لب خندان جهت عرض تشکر به مطبم می آمد قطعا آن روز یکی از بهترین روزهای زندگی من به حساب می آمد .
فرزند این پزشک عمومی دلسوز در همین زمینه به سایر ویژگیهای مرحوم پدرش اشاره کرده و می گوید: پدر مرحوم من همیشه تاکیدش این بود ، مهارت برقراری ارتباط با بیمار یک اصل بسیار مهم برای یک پزشک است که نباید به هیچ عنوان فراموش یا دست کم گرفته شود ومعتقد بود یک دکتر در صورتی می تواند به عنوان یک پزشک خوب در جامعه مطرح باشد که به راحتی بتواند با بیماران خود ارتباط برقرار کرده و یک جفت گوش شنوا برای شنیدن مشکلات و درد و رنج آنها داشته باشد تا بیماران به راحتی بتوانند در باره آنچه که موجب ناراحتی شان شده است را با پزشک خود در میان بگذارند که این حرکت یک فاکتور مهم برای پزشک خوب محسوب می شود.
مرحوم دکتر پناهی در پایان عمر مبارکش به منظور استراحت به شهرستان کرج نقل مکان کرد ولی چون از خدمت به بیماران بویژه بیماران بی بضاعت لذت می بُرد نتوانست به باز نشستگی خود ادامه دهد لذا در منطقه فقیرنشین نشین کرج مطبی دایر کرد ولی افسوس بیماری ریوی امانش نداد تا اینکه در سال ۱۳۷۴ جان به جان آفرین تسلیم کرد .
روحش شاد و یادش گرامی باد.
