ضمن تبریک عید شیعیان ، روز انتقال نبوت به امامت، عید غدیر خم بر عموم شیعیان خصوصاً سادات عزیز، شعری بنام "علی" (ع) داشتم که سیزده سال پیش در روز عیدغدیر مصادف با ششم اردیبهشت 76 سروده بودم و امروز بر حسب اتفاق در لابلای نوشته هایم یافتم و حتم دانستم که این اتفاق، اتفاق نیست!
شعر بصورت بداهه سرائی در بحر رجز (مستفعلن) و مثمن (هشت تایی) و بصورت سالم (یعنی آخرین وزن مخرب نیست) می باشد که وزن بسیار قدیمی بین اعراب است و به بحور فارسی نیز راه یافته است. به احترام و قداست بداهه گوئی این شعر، نخواستم بعداً اصلاحاتی روی آن انجام دهم و به همان صورت اصل خدمت شما ارائه می دهم.
**********************************************
آتش زده بر جان و دل ، آن شیر بی همتا علی
عاشق کسی باشد که او دیوانه ی مولا علی
ماندم به گِل چونان ابل در این معمای ازل:
هر کو گره دارد به کار آنرا گشاید با علی
آرام جانان نام او ، سرو خرامان یاد او
مرهم به هر زخم و الم: ذکر مسمّی "یا علی"
نی نام او در یک مکان، نی گنجد اندر یک زمان
هم مرد و هم زن برکشد گلواژه والا "علی"
در عرش رب بر خوان او در لیله المعراج بود: (1)
دست منیر نقطه ی پرمغز تحت باء علی(2)
شیر خدا، دست خدا، نور خدا روی زمین
بر مرد و زن، پیر و جوان، بر هرکسی اولی علی
من خود شنیدم قدسیان می گفته اند اندر سما:(3)
"لاسیف الاّ ذوالفقار و لافتی الاّ علی"(4)
"صادق" چه سودائی بود؟ شاید خدا با حکمتش
روز سرشتن در ازل بر گِل دمیده: "یا علی"!
(1) اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم (ص) که فرموده اند در شب معراج بر سر خوان الهی دستی همراه با من بر سر سفره بود که دست علی (ع) بود.
(2) در تفسیر سوره حمد می گویند: تمام راز قرآن در سوره حمد نهفته است و تمام رمز حمد در بسم الله الرحمن الرحیم است و تمام رمز آن نیز در حرف ب قرار دارد و حضرت علی (ع) نیز می فرمایند: انا نقطه تحت الباء . یعنی من نقطه زیر حرف ب هستم. یعنی قرآن ناطق و زنده من هستم. این جمله را حضرت علی (ع) در مقام مظلومیت خویش و بر سر نیزه کردن قرآن توسط دشمنان اسلام بیان می کنند.
(3) این حدیث، حدیث قدسی است و منظور من شنیدن این حدیث است نه شنیدن این ندا! برای همین "شنیدم که می گفته اند" آورده ام نه "شنیدم که می گفتند"
(4) اصل حدیث قدسی "لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار" است که بنا بر تنگنای وزنی و قافیه ای مقلوب کرده ام.
