خبرآنلاین: حضور روسای جمهوری ایران در نیویورک برای شرکت در جلسات مجمع عمومی سازمان ملل در دوره های مختلف همواره مورد توجه بوده است و گاهی حاشیه ها بر متن اجلاس غلبه کرده است.
محمود احمدی نژاد اولین رئیس جمهوری بود که پس از انقلاب اسلامی در هر ۸ سال دوران ریاست جمهوری اش به نیویورک سفر کرد. هرچند اظهارات او در مجامع در این سفرها واکنش های زیادی در پی داشت اما حضور افرادی که او را همراهی می کردند هم حاشیه ساز بود.
احمدی نژاد در سخنرانی هایش هولوکاست را انکار کرد، خواستار خلع سلاح اتمی شد و شورای امنیت را ابزار تهدید نامید که همین دست اظهارات سرانجام در سال ۱۳۸۸ موجب ترک ۱۴۵ هیئت دیپلماتیک از سالن نشست و افزایش تحریم های بین المللی علیه ایران شد.
او در سال ۱۳۹۰، ۹۰ نفر را با خود به نیویورک برد و در سال آخر سفرش نیز برای ۱۶۰ نفر درخواست ویزا کرد. البته از مجموع ۱۶۰ ویزای درخواستی برای هیئت همراه رییس جمهور نزدیک به ۸۰ نفر از اعضای هیئت از همراهی محمود احمدی نژاد به دلیل عدم صدور ویزا بازماندند و این در صورتی است که هیچ نماینده مجلسی در این سفر حضور نداشت.
به این ترتیب هر سال به تعداد هیئت همراه احمدی نژاد به آمریکا افزوده می‌شد. این وضعیت در سال ۹۱ به اوج خود رسید و تعداد زیادی از اعضای دولت همراه با خانواده خود به آمریکا رفتند.
در این بین حضور اعظم‌السادات فراحی، همسر محمود احمدی‌نژاد و «علیرضا» پسر و عروسش هم انتقادات فراوانی را در پی داشت.
