در بحث انتخابات در یکی از نظردهی ها "مهندس شهر" در جایی نوشته است : پس خود همشهریان و هم شهرستانیهای میانه ای کی به داد هم خواهند رسید ؟
فارغ از اصل موضوع انتخابات و اینکه چه کسی انتخاب خواهد شد جمله سوالی فوق توجه بنده را به خود جلب کرد . سوالی که همواره در مورد میانه ایها برایم مطرح بوده است.
به نظر اینجانب میانه ایها در هر جایی خارج از شهرستان میانه خیلی به داد هم می رسند ولی در خود شهرستان میانه همیشه یکدیگر را تخریب می کنند . نمی دانم این چه سری است.بنده که در تهران زندگی می کنم یکبار سال 1377 برای انجام کار اداری راهم به یکی از ادارات تبریز افتاد. مسول مربوطه بعد چند ساعت گفت سه روز دیگر جوابت را میدهم و من مایوسانه می خواستم به تهران برگردم و سه روز بعد مجددا به تبریز بروم که یکی از همشهریهای میانه ای در آن اداره با دیدن شناسنامه من و اندکی صحبت از میانه وبا فداکاری و تحمل زحمت زیاد ترتیب انجام کار در همان روز را داد و من هرگز محبت ایشان را فراموش نخواهم کرد.متقابلا اینجانب نیز درمحل کارم یک پیرمرد میانه ای که آمده بود پول ارسالی پسرش از ژاپن را تحویل بگیرد و چون این پول از ژاپن اشتباها به محل کار من آمده بود و در اصل باید به ژاپن برمی گشت و مجددا ارسال می شد و این یعنی کسر هزینه و کارمزد بانکهای ژاپنی و ایرانی، با دیدن آن پیرمرد و صحبت با ایشان که احساس کردم یکی از نزدیکترین کسانم را دیده ام و با قبول مسئولیت زیاد ترتیب پرداخت پول به ایشان را دادم و یک احساس رضایت خوبی برایم حاصل شد. چند مورد دیگر هم از این قبیل موارد سراغ دارم.
بیایید بقول "مهندس شهر" احترام گذاشتن به یکدیگر و به درد هم خوردن و حمایت کردن یکدیگر را در همین میانه هم و نه فقط خارج از آن تمرین کنیم . تنگ نظریها را کنار بگذاریم و از میانه ایها و سپس از ترکها بیشتر حمایت کنیم. آتالار سوزی دیر "فامیل فامیلین اتین ده یئسه سوموگین آتماز.
