آنچه که در طول تاریخ همواره موجبات آزردگی قشر ضعیف و کم برخوردار جامعه شده ، وجود فواصل طبقاتی فاحش بین آنها و مرفهین بی درد است که این خود اولین جرقه ی نا رضایتی و دلسردی های آنها از دستگاههای مسئول می باشد.
مشکل از آنجایی است که این قشر از اولیه ترین امکانات برای یک زندگی ساده و بی آلایش محروم است و این وظیفه ای است برعهده صاحبان قلم که با ابزاری که در دست دارند مشکلات آنها را به سمع و نظر مسئولان برسانند تا در نظام اسلامی شاهد وقوع پدیده شوم فاصله ی طبقاتی نباشیم.
اگر از بی برنامگی شهرداری میانه در مدیریت شهری چشم پوشی کنیم، بی تعهدی این نهاد اجتماعی در قبال افزایش رفاه اجتماعی و عمران و آبادانی شهرک اندیشه و بی توجهی به برطرف ساختن نیازهای اولیه ساکنین این شهرک به هیچ عنوان قابل اغماض نیست.
ساکنین شهرک اندیشه در حالی محروم از امکانات زندگی هستند که گاهاً سوداگران سیاسی برای بدست آوردن کرسی های شورای شهر با دادن وعده ها براحتی رای ساکنین را کسب کرده و پس از رسیدن به آرزوی خود دیگر تلاشی در جهت عملی ساختن وعده های خود نمی کنند و این تبدیل به یک پرده سینما در مقابل چشم همشهریان شده که دائماً در حال پخش قطعه ای تکراری است.
عدم تقبل مسئولیت در برابر وضعیت رفاهی ساکنین شهرک اندیشه، مشکلی است که در طول بیست سال حیات این شهرک همیشه دست و پای پیشرفت و ترقی این شهرک را گرفته است.
با توجه به اقبال عمومی مردم جهت اسکان در این شهرک –بدلیل قیمت مناسب و دوری از هیاهوی شهری -شهرک اندیشه روز به روز در حال گسترش است اما امکانات رفاهی در این شهرک تغییری نکرده و مردم با مشکلات متعددی روبرو هستند.
شاید بشود با دست اندازها و چاله چوله های خیابان ها و تبدیل شدن پیاده روها به بوته زار و علف زار که مأمنی برای حیوانات و سگ های ولگرد شده اند و دهها مشکل دیگر ساخت اما بوی تعفن فاضلاب که هر لحظه سلامتی ساکنان بخشی از این شهرک(خیابان مجاور آپارتمان های فولاد آذربایجان و مسکن مهر) را تهدید می کند و عملاً زندگی در آن محل ها را برای مردم سخت کرده است را نمی شود تحمل کرد. آقایان مسئول خودتان را جای این مردم بگذارید آیا می توانید یک شب در چنین محله هایی زندگی کنید؟
