کد خبر: ۶۴۶۳۴
۸۴۷ بازدید
۵ دیدگاه (۵ تایید شده)

مصاحبه با عظیمی بعد از کسب برنز پاراالمپیک:

معذرت می‌خواهم که نتوانستم طلا بگیرم/مدالم را به حرم امام حسین(ع) تقدیم می کنم

۱۳۹۵/۶/۲۴
۲۳:۳۴

پرتابگر برنزی ایران در پارالمپیک ریو گفت: از همه کسانی که انتظار کسب طلا داشتند و من نتوانستم انتظار آنها را برآورده کنم، عذر می‎خواهم.

به گزارش صدای میانه به نقل از ایسنا، اسدالله عظیمی پس از کسب مدال برنز رقابت‎های پرتاب وزنه کلاس F53 بازی‎های  پارالمیک 2016 ریو،‌ گفت: در 6,7 ماه اخیر زیر نظر مربی عزیزم بهمن رضایی تمرین‎های خوبی داشتم و باید طلا می‎گرفتم اما متاسفانه به خاطر یکسری مسائل که به وجود آمد، نتوانستم.

وی افزود: زمان زیادی است که اینجا هستیم و به خاطر مشکل غذایی و تمرینات تاحدودی تحلیل رفتم و نتوانستم بهتر از این نتیجه بگیرم. از همه کسانی که از من انتظار طلا داشتند، عذر خواهی می‎کنم. اگر فرصتی باقی بود در مسابقات آینده جبران خواهم کرد.

عظیمی ورزشکار جانباز70 درصد که 56 سال سن دارد، درباره شرایطش گفت: اصلا احساس خستگی و پیری نمی‌کنم. ورزش نشاط خاصی به آدم تزریق می‌کند. به هیچ عنوان احساس پیری یا ضعف نمی‎کنم و حس خوبی دارم.

مرد برنزی کاروان پارالمپیک ایران در پایان ضمن تشکر از مسوولان کمیته ملی پارالمپیک به خصوص خسروی وفا و مربیانش ، عنوان کرد: قول داده بودم هر مدالی بگیرم از طرف خودم و خانواده‎ام آن را به حرم امام حسین (ع) تقدیم کنم. حیف که رنگ مدالم از طلا به برنز تغییر کرد. با این حال خوشحالم که دست خالی به ایران برنمی‎گردم.

کانال تلگرامی صدای میانه اشتراک‌گذاری مستقیم این مطلب در تلگرام

نظر شما

۹۵/۶/۲۵ ۲۰:۴۰

مدال برنز شمابراى ما طلاست
شما به مادرس آموختيد که ورزش را بايدتاهرسنى که توان بود ادامه داد وهروقت شروع کنى دير نيست موفق وسزبلند باشيد

۹۵/۶/۲۵ ۱۶:۴۵

بوسه میزنم به دستان خسته ات که واقعا گل کاشتی .درودبه شرفت که سربلند کردین ایران وآذربایجان ومیانه را .آرزوی تندرستی وبهروزی برایتان دارم .

۹۵/۶/۲۵ ۰۸:۵۶

با سلام و تبریک این موفقیت، به استحضار قهرمان عرصه ورزش و همچنین غیرت و مردانگی می رسانم حضورت در المپیک قابل تحسین است، چه برسد به مدال ارزشمندت این پیروزی را به جنابعالی و خانواده محترم و همشهریان و هموطنان عزیز تبریک عرض مینمایم.

خسته نباشی دلاور

عرض تبریک خدمت قهرمان و پهلوان عزیزمان

۹۵/۶/۲۵ ۰۰:۴۳

آن نفر اول و دوم، یک تشکیلات دولتی و یک بودجه اختصاصی با گرانترین مربیان پشتشان است ولی نفر سوم یک فرد در میانه است که نه از سالن ورزشی و امکانات ورزشی خبری است نه از مربی و بودجه و نه حتی از بیمه و حقوق ورزشی. روی آن دو مدال، یک کشور صاحب است ولی این مدال را فقط و فقط یک نفر با غیرت و تلاش، به چنگ آورده است: حاج اسدالله عظیمی، یادگار جبهه های جنگ و شهید زنده.

اخبار روز