تبریک و تداعی خاطرات ـ حسن

سلام به همشهریان عزیز
دیروز در حین گشت و گذار در اینترنت بطور اتفاقی با سایت"صدای میانه" آشنا شدم. ایجاد چنین فضای مجازی را به شورای راهبردی آن و تمام اهالی شهرستان میانه تبریک میگویم. جناب آقای مهندس نائبی را دورادور و از روی نوشته ها  و آثار زیبایش می شناختم و خدمتشان ارادت داشته و دارم و مطمئن هستم همکاران ایشان نیز هم سنگ خودشان هستند یعنی بسیار مستعد و کوشا.
هرچند سالهای بسیار طولانی است که به حکم نه سرنوشت بلکه همین کمبودها و نارسائیهایی که دوستان در نوشته هایشان بعضا مورد اشاره قرار میدهند از شهر و دیار خود(میانه) دور افتاده ام ولی این دوری به هیچ وجه علاقه و ارادت مرا نسبت به آذربایجان،میانه و فرهنگ و زبان ترکی ام نکاسته که هیچ بلکه افزوده است و همواره از طریق دوستان ،مطبوعات ، به ویژه اینترنت رابطه ام را با وطنم حفظ کرده ام.
در سالهای بسیار دور (1348)که در میانه تحصیل میکردم و شاهد مشکلات آن زمان شهر بودم پیش خود میگفتم اگر روزی من در این شهر کاره ای شوم حتما این ساختمانهای نیمه مخروبه و نمای نامطلوب بناها و مغازه ها و کوچه های بعضا خاکی شهر و بی نظمی و تردد سدمعبر گونه چرخ دستی ها را سامان خواهم داد ولی یک سال بعد به علت نبود دبیر ریاضی{البته تلفن معمولی(غیر مغناطیسی-)و تلویزیون هم نبود} مجبور به مهاجرت به شهر بزرگتری شدم و در نتیجه متاسفانه یا خوشبختانه در میانه کاره ای نشدم که به خیالهای نوجوانی جامه عمل بپوشانم.
آن زمان بیشترین مسئله ای که ذهن مرا مشغول به خود کرده بود و آزارم میداد یکی رفتار غیر مسئولانه شهربانی بود که گروهی اراذل را به حال خود رها کرده بود تا با مسافران و غریبه ها هر آنچه می خواستند میکردند و دیگری همان مخروبه بودن بعضی ساختمانها و نمای زشت بناها و مغازه ها بود که به شهر چهره ناخوش آیندی داده بود البته لابدصدها مسائل دیگر هم بوده است که من از آنها بی اطلاع بوده ام.
حدود 10 سال قبل گذرم به میانه افتاد و از کوچه ها و فرعی های آن عبور کردم . مشاهده کردم هر چند شهر بزرگتر شده ولی هنوز کم و بیش آن نماها و ساختمانهای نه چندان آباد خودنمایی می کنند و در دلم افسوس خوردم. امیدوار بودم بعد از آن میانه آبادتر شده باشد ولی همین امسال که قسمت شد مسیر اردبیل-خلخال-میانه(از طریق ترک) را طی کردم دیدم بخشی از جاده که در حوزه میانه است چقدر وحشتناک است. قسمتی از جاده خاکی آنهم از نوع سنگلاخ است مایوس شدم و گفتم رنگ و رخسار گواهی دهد از سرّ ضمیر اگر میانه خودش پیشرفتی کرده بود لابد کمی هم به این جاده میرسید و البته زمان عبور از جاده ترانزیتی چند بنای بلندمرتبه دیدم که جای خوشحالی داشت.
آیا شهری که زمانی در مسیر جاده ابریشم بوده است ،شهری که سالهاست در مسیر جاده ترانزیتی اروپاست،شهری که مدخل آذربایجان است و هر مسافری با دیدن آن قضاوتی هم در باره شهرهای ندیده آذربایجان میکند شایسته است که اینگونه مورد بی مهری و بی توجهی قرار گیرد؟
ولی دوستان ماهی را هرموقع از آب بگیری تازه است.بیایید با همت خود با تلاش جوانان مستعد و غیور آذربایجان نه فقط شهر بلکه شهرستان میانه را آباد کنید تا در خور نام بلند آذربایجان باشد. بدانید که متاسفانه در طول تاریخ همواره برای ما حق گرفتنی بوده نه دادنی لذا با خواست و پی گیری مجدانه از مسئولان،با کمی چشم پوشی از منافع و مناصب شخصی،با توجه بیشتر به منافع عموی و آبادانی میانه تلاش کنید .
هامینیزا جان ساغلیغی آرزولاییرام.