زمانی که برای جمع آوری اطلاعات اساتید دانشگاهی میانه ای خارج از کشور به عنوان بخشی از مفاخر میانه می پرداختم با بسیاری از آنها از طریق ایمیل تماس گرفته و اطلاعات مختصری راجع به خودشان و معرفی افراد دیگری که می شناسند، را درخواست نمودم. با کمال تعجب برخی از آنها از ارایه اطلاعات دریغ نمودند و بنده به مطالب جمع آوری شده از اینترنت بسنده کردم. در این بین، کسی که به ایمیل بنده پاسخ بلند و بسیار دوستانه ای داد، دکتر مرتضی نورچشمه استادیار دانشگاه 150 ساله کنتاکی امریکا بود که نوشت خوشحالم از میانه می شنوم و علی رغم فاصله گرفتن 19 ساله از میانه، خودش را بچه میرخان داغی معرفی کرد. در مورد میانه نوشت be loved hometown (وطن دوست داشتنی) و خلاصه ای از بیوگرافی خود را با حوصله برایم نوشت و افرادی را معرفی کرد هر چند آنها هرگز به ایمیل من جواب ندادند. چند روز پیش، برای کاری که با ایشان داشتم ایمیلی زدم و درخواست شماره تلفن کردم، بلافاصله یک شماره ایرانسل به بنده دادند که فهمیدم در ایران و اتفاقاً هستند. تماس تلفنی، منتهی به یک قرار یک و نیم ساعته شد. سر وقت در محل قرار حاضر شد و گفتگویی در فضایی بسیار دوستانه و صمیمی انجام دادیم که فرازهایی آن تقدیم همشهریان عزیز می شود:
از دوران کودکی و سکونت در میانه بگویید.
من در سال 1356 در محله میرخانداغی میانه متولد شدم و والدینم هنوز هم همانجا سکونت دارند. تحصیلات ابتدایی را در نزدیکی منزلمان در مدرسه شهید باهنر و راهنمایی را در مدرسه شهید مطهری گذراندم. دبیرستان را برای بهره گیری از نظام جدید به دبیرستان امام خمینی رفتم و پیش دانشگاهی را در مرکز پیش دانشگاهی امین گذراندم.
تحصیلات دانشگاهی تان در ایران تا چه مقطعی ادامه یافت؟
سال 1375 وارد دانشگاه تبریز در رشته مهندسی مکانیک شدم و سپس برای ادامه تحصیل در مقطع فوق لیسانس در همان رشته وارد دانشگاه صنعتی شریف شدم.
و بعد از گرفتن مدرک فوق لیسانس برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا بلافاصله به خارج از کشور رفتید؟
خیر، حدود دو سال خدمت سربازی را در نیروی انتظامی گذراندم و به مدت 7 سال قبل و بعد از فارغ التحصیلی به کار در مپناتوربین، کاوش آموزش و مرکز تحقیقات انرژی شریف در تهران پرداختم.
چه شد که توانستید فرصت ادامه تحصیل خارج از کشور را به دست آورید؟
در رشته خودم و به ویژه میدان کاری و تحقیقاتی از دانشگاه های مختلف خارج از کشور اساتیدی را با جستجو در وب سایت دانشگاه ها پیدا می کردم و با آنها تماس می گرفتم. موقعیت هایی برای بنده پیش آمد ولی در نهایت دانشگاه Windsor در کانادا را برگزیدم و از سال 2007 تا 2011 در مقطع دکترای مکانیک در آنجا تحصیل نمودم. طی سال های 2011 تا 2013 هم فوق دکترا را در همان دانشگاه سپری کردم و هم اکنون از سال 2013 در دانشگاه کنتاکی غربی امریکا به عنوان استادیار مشغول به تدریس هستم.
لوگو و ساختمان Miller hall دانشگاه کنتاکی
و چه توصیه ای برای همشهریانی که آرزوی تحصیل در خارج از کشور را دارند، دارید؟ البته برای کسانی بفرمایید که برای این کار هزینه شخصی آن چنانی در اختیار ندارند.
قبل از هر چیر به فکر مدرک زبان باشید. بنده مدرک زبان تافل را از ترکیه گرفتم. بعد از آن می توانید برای این کار اقدام کنید. جستجو و یافتن اساتید مرتبط با کارتان اکیداً توصیه می شود. ثبت نام در دانشگاه ها را هم مدنظر داشته باشید تا بلافاصله بعد از پیدا کردن fund از یک استاد و پذیرفته شدن توسط ایشان اقدام نمایید.
چه مدت بود ایران و میانه نیامده بودید؟
آخرین بار دو سال پیش اینجا آمدم، دو هفته بود اینجا بودم و چند روز دیگر باید برگردم و در محل کار خود حاضر باشم.
به نظرتان چرا برخی ها به ایمیل مشابهی که به شما زدم، حتی با دو سه بار تکرار ارسال، پاسخی ندادند؟ شخصاً متعجب شدم.
با من خیلی ها تماس می گیرند و وقتم هم برای این کارها زیاده و به همه آنها با حوصله جواب می دهم. برخی ها مشخصاً از ایران و شهر مادری شان گذشته اند و در فضای دیگری سیر و زندگی می کنند. ما هم آنجا بعضاً در ارتباط با این افراد مشکلاتی داریم. مشخص است که خیلی از آنها ایمیل شما را دیده اند ولی مسلماً نخواسته اند به شما جواب دهند که پاسخی نیامده است.
آیا خود را در مورد اخبار و وضعیت میانه به روز می کنید؟
تا حدی، هر از گاهی طبق علاقه شخصی که به موطنم دارم به سایت صدای میانه و سایت های مشابه می روم و در صدای میانه هم عضویت دارم. اخبارش را کمابیش دنبال می کنم ولی واقعیت این است که حدود 20 سال است که بنده از این شهر دورم و ممکن است برخی چیزها برای بنده غریب باشد.
افتخار می کنیم به این همشهری دانشمند و متواضع و بهترین ها را برایشان آرزو داریم.
مطالب مرتبط:
مفاخر میانه، دانشگاهیان میانه ای خارج از کشور (+تصاویر)
