نمی دانم مطلب "ما هنوز اندر خم یک 'تابلو' ایم!" را به یاد دارید یا نه؛ گلایه ای بود از کم محبتی دولتی ها برای نصب یک تابلوی ساده برای یکی از اماکن ورزشی طبیعی، یا بهتر بگویم برای یکی از پتانسیل های گردشگری ورزشی شهرستان.
تابلویی که اولین نامه نگاری ها برای درخواستش از یکسال پیش آغاز شده بود، در دولت قبل عملا به بن بست رسید و ظاهرا دیگر هیچ راهی برای تحققش وجود نداشت.
اما با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و سکانداری جناب آقای دکتر حیدری آزاد بر شهرستان ویژه میانه، روزنه هایی از امید در دلهایمان پدید آمد که شاید آن کلید معروف دولت اعتدال بتواند فقل این گره را هم باز کند، که از قضا چنین هم شد!
در اولین دیدار مردمی آقای حیدری آزاد با مردم که در امامزاده اسماعیل (ع) برگزار شد، درخواستمان را به انضمام مدارک و مستندات و مکاتبات قبلی تقدیم ایشان کردیم و ایشان هم فی المجلس دستورات لازم را صادر فرمودند؛ چند وقت بعد هم که برای پیگیری موضوع به خدمت مهندس مشایخی (مدیر عمرانی فرمانداری) رسیدم، متوجه شدم دیگر خبری از بهانه های قبلی نیست و گویا کار تهیه و نصب تابلو آخرین روزهای خودش را طی می کند!
چندی قبل با بازدید محل توسط آقایان مشایخی و طهماسبی و موافقت ایشان با محل نصب تابلو، کار ساخت تابلو آغاز شد و نهایتا تابلوی مذکور هفته گذشته در محل تعیین شده نصب شد.
امروز هم طی مراسمی با حضور مسئولین شهرستانی، پیشکسوتان کوهنوردی و سنگنوردی شهرستان، و یک تیم سنگنوردی مهمان از شهر زنجان (مهد سنگنوردی ایران)، از این تابلو رسما رو نمایی شد تا سایت سنگنوردی قارتال قایاسی که بی شک یکی از مجهز ترین سایت های سنگنوردی منطقه به حساب می آید، دیگر منزوی و منحصر به میانه نباشد و بتواند بیش از پیش علاقمندان به سنگنوردی از شهرستانها و استانهای همجوار را میزبانی کند.
جا دارد همین جا از کلیه عزیزانی که به هر شکل نقشی در تکمیل مراحل اداری و فنی تهیه و نصب این تابلو داشتند تشکر و قدردانی کنم؛ از جمله از آقایان زرین، یزدانی و مشایخی از فرمانداری، آقایان طهماسبی، ابراهیمی و محمدی از اداره راه، و آقایان نوایی و منظوری از اداره ورزش و جوانان و هیئت کوهنوردی شهرستان، و سایر عزیزانی که شاید اسامی شان از یاد رفته باشد!
تشکر ویژه از جناب آقای دکتر حیدری آزاد هم که جای خود دارد!
اما این نکته فراموش نشود که این تابلو تمام نیاز این سایت زیبا نیست و مسئولین عزیز شهرستانی باید توجه بیشتری به این نعمت خدادادی داشته باشند.
پ.ن.1: راستش این روز ها آنقدر حماسه سرایی رونق گرفته که ترسیدم موضوع را شرح و بسط دهم! فقط در این حد عرض کنم که ماجرا خیلی پیچیده تر این حرفها بود! بازش می کردم از متنش دو سه تا شاهنامه قشنگ در می آمد!
پ.ن.2: اینکه عنوان مطلب را شماره دار نوشته ام، نه اینکه بخواهم ماجرای حماسه های شماره دار را تکرار کنم! نه! قضیه این است من کلا 3 عدد آرزوی میان مدت داشتم، یکی را آقای فرماندار محقق کرد، ماند دوتای بعدی! "حیدری مچکریم" های 2 و 3 را برای آنها کنار گذاشته ام!
پ.ن.3: تشکر اصلی را باید از مردی کرد که یک تنه این دیواره را از یک صخره معمولی تبدیل به یک سایت سنگنوردی مجهز کرد تا امروز مربیان سنگنوردی و سنگنوردان برجسته کشور بیایند میانه، فقط برای صعود از مسیر های این دیواره! مردی که دل امثال من را به سنگ بند کرد، تا دلمان به ننگ بند نشود؛ اوستا ناصر، مچکریم!
