به نقل از سایت دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ، گویا جلسه ای فی مابین دفتر ارتباط با صنعت این دانشگاه و مسئولین محترم شهرستان ( با حضور فرماندار محترم ) برگزار گردیده و توافقی ۴ میلیارد تومانی ! برای تصفیه آب شهرستان به روش کریستالی به عمل آمده است . لینک مطلب : yon.ir/HznMC
جدای از اینکه چرا توافقی با چنین رقمی به اطلاع مردم نرسیده است ، این توافق فارغ از خوب یا بد بودنش باعث شد کلا در زمینه ارتباط صنعت و دانشگاه چند سوال در ذهنم مطرح شود که از اندیشمندان محترم خواهشمندم نظر خود را در این زمینه قید نمایند .
۱ . آیا دانشگاه ها باید اجازه داشته باشند مستقیما وارد فعالیت اقتصادی شده و بصورت مستقیم توافق نامه و قرارداد امضا نمایند یا اینکه باید محیط علمی آن ها حفظ شده و کار های اقتصادی به شرکت های دانش بنیان زیرمجموعه دانشگاه ها سپرده شود ؟
۲ . اگر قرار است مستقیما وارد فعالیت اقتصادی شوند چرا مرکز رشد تاسیس می کنند و شرکت های دانش بنیانی در زیرمجموعه آن ها شکل میگیرد و اگر باید کار به شرکت های دانش بنیان سپرده شود چرا نهاد های حتی دولتی نیز با خود دانشکاه ( نه شرکت های دانش بنیان ) مذاکره می کنند و قرارداد می بندند ؟
3 . صرف اینکه طرف حساب ما دانشگاه است موجب ایجاد اطمینان می شود یا باید تخصص مجری طرح با خود طرح تناسب داشته باشید ؟ به عنوان مثال استاد کامپیوتر یک دانشگاه آیا مجاز است قرارداد تولید شکلات ببند ؟ ( البته این سوال کلی بود وگرنه فکر میکنم مهندسی مکانیک تا حدودی مرتبط به تصفیه آب باشد )
۴ . ملاک برای انتخاب دانشگاه یا شرکت دانش بنیان جهت عقد قرارداد پروژه باید چگونه باشد؟
