معلم سازنده نسلهای آینده هر کشور است . این شغل یکی از مهمترین و ارزشمند ترین مشاغل در دنیا به حساب می آید. معلمی عشق و هنر و آموختن دانش و مهارت های زندگی به فرزندان این کشور است . شغل معلمی یکی از سخترین کارهاست
و معلم با دانش آموزان مختلف که هر کدام فرهنگ ، رفتار، استعداد و توان یادگیری متفاوتی دارند سرو کار داشته و استرس های زیادی را باید تحمل کند لذا یکی از ویژگیهای مهم و بنیادی در هر معلمی ، بروز بودن و همگامی با تغییرات تکنولوژی ، فرهنگی و اجتماعی می باشد که متاسفانه در سالهای نه چندان دور این قشر از زحمتکشان نه تنها از تکنولوژی اندک ، زمان خود بی بهره بودند بلکه با هزاران رنج و مشقت در تربیت فرزندان کشورمان ایثار گری و از خود گذشتگی را جزء وظایف مهم خود می دانستندکه معلمان دلسوز و تلاشگر شهرمان میانه نیز از این امر مستثنی نبودند. لذا برای اینکه نسلهای جوان و نوجوان امروزی شهرمان در جریان نحوه تعلیم و تربیت این عزیزان قرار گیرند به بخش پنجم معرفی معلمان بی تو قع شهرمان میانه می پردازم.
آقای علی رحیمی
دبیر ریاضی :
این معلم زحمت کش و علاقمند به تعلیم و تربیت در سال ۱۳۲۳ در میانه چشم به جهان گشود دوره ابتدایی را در سال ۱۳۲۹ در دبستان بحری سابق آغاز و در سال ۱۳۳۵ برای ادامه تحصیل در دوره متوسط وارد دبیرستان امام خمینی (شاپور سابق) شد و در سال ۱۳۴۲ موفق به اخذ دیپلم گردید ، استاد رحیمی پس از گذراندن دوره سپاهی دانش در روستای قره حاجیلو در سال ۱۳۴۵ به استخدام آموزش و پرورش شهرستان بیجار استان کردستان درآمد و به مدت ۴ سال در دبستان آقایازی و دبیرستان حسن آباد این شهرستان به تدریس ریاضی فیزیک پرداخت.
آقای رحیمی در سال ۱۳۵۰ به میانه منتقل و یکسال در دبستان بحری مدرسه ای که ۱۷ سال قبلش در آن تحصیل می کرد به تدریس پرداخت و در همان سال د ر آزمون دانشسرای راهنمایی استان آذربایجان شرقی شرکت و پس از موفقیت در این آزمون، در رشته علوم و ریاضی به دریافت مدرک فوق دیپلم نائل آمد . این معلم پر تلاش به تاسی از اساتید خود معتقد بود ریاضیات بر خلاف تصور بعضی از افراد یک سری فرمول و قواعد نیست که همیشه و در همه جا بتوان از آن استفاده کرد بلکه ریاضیات درست فهمیدن صورت مسئله و درست فکر کردن برای رسیدن به جواب است و برای بدست آوردن این توانایی ، دانش آموز باید صبر و پشتکار لازم داشته باشد تا بتواند حتی به مدت چندین ساعت در مورد یک مسئله ریاضی فکر کرده و در نهایت با ابتکار و خلاقیت خود آن را حل کند. استاد علی رحیمی جزء اولین کسانی بود که تا سال ۱۳۵۷ در اولین مدرسه راهنمایی میانه که ان زمان مدرسه راهنمایی کوروش نام داشت به تدریس ریاضیات و علوم پرداخت.
وی بعد ازپیروزی انقلاب اسلامی پس از تدریس در مدارس راهنمایی سُمیه و حکمت ، از آنجایی که شهرمان با کمبوددبیرریاضی مواجه بودبه مدت ۷ سال در دبیرستان دخترانه زینبیه به تدریس پرداخت و بطوریکه هنگام بمباران این دبیرستان توسط هواپیماهای رژیم بعثی عراق در کلاس درس مشغول تدریس بوده است . این استاد ریاضی همیشه به چگونگی رفتار معلم با دانش آموزان اهمیت ویژه ای قائل بود بطوریکه دانش آموزان را سرمایه عظیم جامعه دانسته و تاکید داشت اگر این سرمایه ها دست افراد کاربلد و متبحر بیفتند بسیار ارزشمند خواهد بود ،،، ولی خدای ناکرده اگر در دام افرادی نابلد و بی اطلاع بیفتند به هدر خواهند رفت و به همین خاطر معتقد بود رفتار خوب معلم می تواند نقطه پرتاب ، و در مقابل می تواند لبه سست پرتگاه شود و لذا این خود همکاران بزرگوار هستند که برای نشان دادن راه و روش صحیح به دانش آموزان باید بدانند چه راهی را انتخاب کنند . این دبیر عاشق تدریس ریاضی ۵ بار در میانه و یک بار در استان آذربایجان شرقی و یک بار در استان کردستان به عنوان معلم نمونه انتخاب و در مسابقه الگوی تدریس ریاضیات مقام اول را از آن خودکرد یکی دیگر از افتخارات این معلم خوش اخلاق اخذ جایزه به خاطر تدریس خوب در کلاسهای درسی بوده که طی مراسمی با حضور مسئولان آموزش و پرورش به وی اهدا شد استاد علی رحیمی پس از باز نشستگی به مدت ده سال در مدارس غیر انتفاعی به تدریس خود ادامه داده و در سال ۱۳۸۵ به منظور استراحت و در کنار خانواده بودن کار تدریس را کنار گذاشته و از اینکه چنددهه با افتخار و سربلندی در خدمت فرزندان شهرمان بوده خداوند بزرگ را شاکرو بسیار شاد و خرسند است .
آقای محمودمهدوی
دبیر فیزیک :
حدود ۵ دهه پیش،،،،، نبود دبیر فیزیک ، شیمی ، ریاضی و زبان انگلیسی یکی از بزرگترین معضلات و مشکلات شهرمان میانه به شمار می رفت بطوریکه دست به دامن دانشجویان دانشگاه تبریز و یا دبیرانی می شدند که با هزاران منت حاضر می شدند در دبیرستانهای دخترانه و پسرانه تدریس کنند. ولی دانش آموزان و معلمان جوان زجر کشیده آنروز با نشان دادن لیاقت و شایستگی خویش عاشقانه در خدمت جوانان شهرمان قرارگرفتند که استاد فیزیک آقای محمود مهدوی یکی از این دلسوزان است. این دبیر فیزیک در سال ۱۳۲۰ پا به عرصه هستی گذاشت و تحصیلات ابتدایی را در دبستان قافلانکوه آن زمان به اتمام رسانده وبرای ادامه تحصیل و اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۳۳ وارد دبیرستان امام خمینی (شاپور سابق ) شد که از دبیران لیسانس در رشته هایی که اشاره شد خبری نبود پس از اخذ دیپلم از این دبیرستان وارد دانشسرای کشاورزی تبریز شد و در مهرماه ۱۳۴۹ با داشتن ۱۳ سال سابقه تدریس و موفقیت در آزمون دانشسرای تربیت معلم پس از دریافت مدرک فوق دیپلم بلافاصله در رشته فیزیک شبانه دانشگاه تبریر پذیرفته شد.
آقای محمود مهدوی ضمن تحصیل به مدت ۵ سال عهده دار تعلیم و تربیت دانش آموزان دبستانهای روستاهای پلدختر، گردالاین، کزرج ، کندوان و آچاچی بود .استاد مهدوی همیشه باز سازی اندیشه شاگرد را یکی از وظایف مهم یک معلم بیان کرده و می گفت معلم باید قادر باشد روند فعالیت ها ، باورها و اطلاعات گذشته و مورد قبول شاگردان را مورد سوال قرار دهد و شاگردان در جریان تعلیم و تربیت ضمن کسب شهامت لازم استعدادهای خود را رشد دهند تا بتوانند در برخورد با امری تازه ، در باورها و اطلاعات خود تجدید نظر کنند و آنها را دوباره بسازند تا از این راه وجود خود را به عنوان یک فرد تربیت شده تثبیت کنند . وی در همین زمینه تاکید داشت ایجاد حس اعتماد نیز از عواملی است که در ایجاد شرایط تفکر باید مورد توجه ویژه یک معلم قرار گیرد. شایان گفتن است یکی از بزرگترین افتخارات این دبیر فیزیک با اخلاق،،،، تعریف و تمجید دانش آموزانش از این استاد فرهیخته در امر تدریس است شاگردانی که اکنون یا در مسند قدرتند و یا در مراکز علمی کشور خلاقیت خود را به رخ جهانیان می کشند . ناگفته نماند آقای مهدوی در مدت دو سال تدریس در مدارس تبریز دو بار از سوی مدیرکل وقت آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی مورد تقدیر قرار گرفت . این دبیر فیزیک فرهیخته با ۳۶ سال سابقه در مهرماه سال ۱۳۷۴ باز نشست شد و پس از بازنشستگی ۱۴ سال در مدارس غیر انتفاعی میانه در تعلیم و تربیت فرزندان این شهرتلاش نمود.
مرحومه سرکار خانم عشقیه پنبه ای:
با اینکه محرومیت های مالی و فکری و باورهای غلط دینی و اجتماعی در دهه های نه چندان دور باعث محرومیت خیل عظیم زنان جامعه ما از تحصیل دانش گردید لیکن همان ستاره های معروف نیز بسیار درخشان بودند از جمله آن ستارگان درخشان خانم عشقیه پنبه ای است که هشت دهه پیش در میانه معلم بوده است . این بانوی با محبت همانطوریکه نامش عشقیه است بر گرفته از نام شاعر نامی همدان میرزاده عشقی است که دوست پدرش بود. وی در سال ۱۳۰۸ در میانه چشم به جهان گشود و پس از گذراندن دوران تحصیلی به استخدام اداره آموزش و پرورش میانه در آمد و به عنوان معلم در دبستانهای مهر، فردوسی، و دبیرستان فاطمیه (فرمانفرمائیان سابق) به تربیت فرزندان شهرمان پرداخت و پس از ۱۶ سال تدریس در سال ۱۳۴۲ به خاطر آزار و اذیت مخالفین پدرش (مرحوم عباسعلی پنبه ای) به تهران منتقل و پس از ۱۴ سال تدریس در مدارس تهران بازنشستگی را با آغوش باز پذیرا شد.
این مرحومه هنگام زنده بودنش به خاطرات گوناگونی اشاره کرده است که یکی از این خاطرات نحوه خواستگاری همسر مرحومش آقای کاظمی فرزند آیت الله العظمی میر واسع کاظمی معروف به مجتهد تَرکی از اقطاب حوزه در منطقه میانه از وی بوده است. این بانوی بزرگوار می افزاید من پدر همسر مرحومم راندیده و نمی شناختم ولی آن بزرگواررا دوبار در خواب صادقه دیدم وقتی مشخصاتش را تعریف کردم همه گفتتد دقیقا به همان قیافه بود. و من وقتی دختر نوجوانی بودم شخصی روحانی و نورانی به خوابم آمد و گفت : عروس من !!!! گفتم شما کی هستید ؟ گفت : پسرم وقتی به خواستگاریتان آمد می شناسی . بعد از آن پدرم گفت : پسر مرحوم میرواسع تَرکی خواستگارت است و من برای دومین بار که آیت الله واسعی را در خواب دیدم عروسش شده بودم و به فرزند اولم حامله بودم حالم چنان خراب بود که در چند ماه مانده به زایمانم قادر به خوردن هیچ غذایی نبودم ، وضعیت جَنین بسیار وخیم شده بود بطوریکه پزشکان قطع امید کرده بودند که هم مادر و هم فرزند در اثر این بی غذایی جانشان رااز دست خواهند داددر بدترین لحظات ممکن و نا امید ترین زمانها با همان چهره نورانی و مشعشع به خوابم آمدو گفت : عروسم برو امامزاده و این دعا را بخوان بعد بیا غذا بخور ،،، که نه برای خودت و نه برای بچه ات نگران نباش . چون من به وی ایمان داشتم سریع اجابت کردم و به محض بیدار شدن از خواب به امامزاده اسماعیل رفته و پس از خواندن دعایی که در خواب گفته بود به منزل برگشتم و تا به خانه رسیدم اشتهایم باز شد و از آن روز غذا خوردم و اولین فرزندم به سلامتی کامل متولد شد که اکنون دکتر محمدتقی کاظمی نام دارد و از اساتید دانشگاه شریف در رشته عمران می باشد . وی در ادامه خاطراتش قسمتی از خدمات پدرش که مردخیّری بود در زمینه مدرسه سازی ، قنات ، کمک درمانی و اسفالت کردن خیابانها را بازگو می کند. مرحومه سرکار خانم عشقیه پنبه ای دارای ۴ فرزند بود که هر چهار نفر تحصیلکرده دانشگاههای ایران بودند که تنها دخترش ساکن آمریکاست و یک فرزندش نیز که از مدیران شهاب خودرو بود به رحمت ایزدی رفته و خود این معلم دوستداشتنی نیز در سن ۸۶ سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد روحش شاد و یادش گرامی باد .
جمشید شیرین زاده دبیر ریاضی :
این معلم مورد مقبول دانش آموزان در سال ۱۳۲۹ در میانه دیده به جهان گشود و سال ۱۳۳۵ دوره ابتدایی را درمدرسه محمدغزالی تهران آغاز و دو سال از دوره متوسط را در دبیرستان خانلری تهران گذراند. وی سپس برای ادامه تحصیل دوره متوسط به زادگاهش میانه برگشت وکلاس سوم متوسطه را در دبیرستان رازی سابق و دهم تا دوازدهم متوسط را در دبیرستان امام خمینی (شاپور سابق) تا اخذ دیپلم ادامه داد. این دبیر متین ، پس از گذراندن دوران سربازی در سال ۱۳۵۱ به استخدام اداره آموزش پرورش میانه در آمد وسه سال در روستای سلاجانی بخش ترکمنچای به تدریس مشغو ل شد . استاد شیرین زاده علیرغم تدریس در مدارس با قبول شدن در آزمون دانشگاه پیام نور توانست مدرک فوق دیپلم را از این دانشگاه دریافت و با توجه به علاقمندی وی برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه تربیت معلم تهران شد و ضمن تحصیل ،، در مدارس مختلف تهران به تعلیم و تربیت دانش آموزان پرداخت و در سال ۱۳۶۳ از این دانشگاه فارغ التحصیل شد . این دبیر خوش ذوق ریاضی از آنجایی که خدمت به فرزندان شهرش را جزء اولویت های زندگی خود می دانست پس از فارغ التحصیل شدن بلافاصله به میانه برگشت و در دبیرستانهای بوعلی ، امام خمینی (ره) زینبیه،فاطمیه، امام صادق (ع) شاهد، حضرت خدیجه کبری و نمونه مردمی حکمت عهده دار تدریس ریاضی دانش آموزان شد. استاد شیرین زاده احساس مسئولیت خانواده ها در رابطه با دانش آموزانش رابسیار مهم می دانست و همیشه باور داشت مدرسه با خانواده قبل از تاکید بر انجام تکالیف روی رشد اجتماعی و مسئولیت پذیری آنان کار کند زیرا زمانی که این دو کیفیت ایجاد شد انجام تکالیف به راحتی صورت میگیرد . وی همچنین تاکید داشت چون مدرسه نهادی است که رشد اجتماعی و مسئولیت پذیری در آن پرورش یافته و چکش کاری می شود شرکت در فعالیت های درسی توسط دانش آموزان امری است که وظیفه رسمی آنان محسوب شود بنابرین هرچقدر دانش آموزان بیشتر داوطلب شرکت در فعالیت های فوق برنامه باشند بیانگر رشد اجتماعی است.
یکی از علاقمندیهای دانش آموزان به این معلم توانا و فعال مسئولیت پذیری وی در برابرآنان بود چرا که بخوبی دریافته بودند یکی از خصوصیات آقای شیرین زاده صبر و بردباری ایشان است البته خود این استاد ریاضی همیشه معتقد بود یک معلم خوب با سعه صدر شاگردهای خود را به سمت موفقیت هدایت می کند و در اخلاق و رفتار الگوی بسیار مناسبی برای شاگردانش خواهد بود . آقای جمشید شیرین زاده با توجه به خدمات ارزنده اش در آموزش و پرورش در سال ۱۳۸۰ بازنشست شد ولی هرگز از تعلیم و تربیت دست نکشید بطوریکه بعد از بازنشستگی نیز همچنان به تدریس خود در دبیرستان سروش ادامه داد. شایان گفتن است این معلم دلسوز و فداکار در حین خدمت در امر تعلیم و تربیت دوبار به عنوان معلم نمونه انتخاب شده است.
